Уделот на глобалното богатство што го поседуваат милијардерите се искачи на рекордно ниво за време на кризата со Ковид-19, според групата основана од францускиот економист Томас Пикети, пренесува „Bloomberg“.
Околу 2.750 милијардери контролираат 3,5% од светското богатство, покажуваат податоците на „Global Inequality Lab“ со седиште во Париз. За споредба, во 1995-та година уделот беше 1%, а најбрзиот раст беше забележан од почетокот на пандемијата, велат од групата. Најсиромашната половина од светското население има околу 2%.
Наодите од студијата придонесуваат за дебатата за влошување на нееднаквостите за време на здравствената криза што ги погодува економиите во развој без вакцини, како и финансиските ресурси за ублажување на влијанието, дури и повеќе од развиените економии. Во двете богати земји, финансиските пазари и пазарите на недвижности зајакнаа по падот во минатата година, што дополнително го зголеми јазот.
Овие пандемиски трендови се гледаат по децениски политики кои честопати биле насочени кон врвните луѓе, со очекување дека ќе „течат“ кај сите други, за да можат и тие да имаат корист, вели Лукас Чансел, еден од авторите на извештајот.
„Навистина постои оваа поларизација на врвот на светот, која веќе беше многу нерамна пред пандемијата“, рече Чансел, ко-директор на „Global Inequality Lab“. Според него, милијардерите имаат акумулирано 3,6 трилиони евра за време на кризата, во која околу 100 милиони луѓе паднаа во екстремна сиромаштија, проценува Светска банка.
„Недостасува средна класа“
Во повеќето делови на светот, најбогатите 10% од луѓето контролираат речиси 60-80% од богатството. Но, извештајот нагласува некои јасни регионални разлики.
Генерално, посиромашните земји ги достигнуваат побогатите, но нееднаквоста расте во овие земји во развој.
Латинска Америка и Блискиот Исток се најнееднаквите региони во светот. Таму, повеќе од 75 отсто од богатството е во рацете на првите 10 отсто, се вели во извештајот.
Другите економии во развој, како што е Индија, сè уште страдаат од „недостаток на класа“, рече Чанчел. „Колонијалните нееднаквости се заменети со пазарни нееднаквости“, додава тој.
Разликата во богатството се рефлектира и во поголемите јаглеродни отпечатоци. Во Северна Америка, на пример, првите 10% споделуваат просечно 73 метрички тони по глава на жител секоја година, во споредба со помалку од 10 тони за најсиромашните. Мерено и во однос на приходите и на богатството, Европа е најправедниот регион, се вели во извештајот. 19% од вкупниот приход што го добива најсиромашната половина од Европејците е повисок од еквивалентниот удел за оваа група на друго место. Политиките за пандемијата, како што е поддршката на приходите на невработените работници, можеби помогнаа да се спречи овој јаз дополнително да се прошири.
