Одење до 10.000 чекори дневно го намалува ризикот од срцеви заболувања и рана смрт, дури и ако луѓето поголемиот дел од своите денови го поминуваат седејќи, покажува истражувањето.
Експертите претходно открија дека луѓето кои поминуваат многу време седејќи, на пример на биро или гледајќи телевизија, имаат поголема веројатност да развијат срцеви заболувања и прерана смрт.
Но, досега не беше јасно дали пешачењето може да се спротивстави на ефектите од седењето во поголемиот дел од денот.
Најмал ризик од рана смрт е кај луѓето кои правеле од 9.000 до 10.500 чекори дневно.
Една нова студија, објавена во British Journal of Sports Medicine, покажа дека секој дополнителен чекор над 2.200 чекори дневно – до околу 10.000 – ги намалува овие ризици, без оглед на тоа колку време поминувате седејќи мирно.
Експертите откриле дека најмал ризик од рана смрт има кај луѓето кои прават од 9.000 до 10.500 чекори дневно. Кога станува збор за избегнување на мозочен и срцев удар, најмал ризик имало кај луѓето кои правеле околу 9.700 чекори дневно.
За студијата, предводена од Универзитетот во Сиднеј, експертите користеа податоци од UK Biobank од 72.174 луѓе на возраст од околу 61 година. Сите носеа акцелерометар на зглобот за да го измерат нивото на вежбање.
За време на речиси седум години следење, имаше 1.633 смртни случаи и 6.190 кардиоваскуларни настани, како што се срцев удар или мозочен удар.
9.000 до 10.500 чекори дневно го намалуваат ризикот од рана смрт за 39 проценти
Резултатите покажаа дека секој чекор на ден над 2.200 дневно е поврзан со помал ризик од смрт и срцеви заболувања без оглед на времето поминато во седење, но придобивките се зголемуваат колку повеќе чекори преземале луѓето.
Севкупно, 9.000 до 10.500 чекори дневно го намалуваат ризикот од рана смрт за 39 отсто и ризикот од срцев или мозочен удар за 21 отсто. Во двата случаи, 50 проценти од користа беше постигната помеѓу 4.000 и 4.500 чекори дневно.
Друга студија: Дури и ниското ниво на вежбање може да помогне да се намали ризикот од мозочен удар
Друга студија, објавена во списанието за неврологија, неврохирургија и психијатрија, покажа дека дури и ниското ниво на вежбање може да помогне да се намали ризикот од мозочен удар.
„Луѓето треба да се охрабруваат да бидат физички активни дури и на најниските нивоа“, велат истражувачите кои учествувале во студијата, вклучително и Империал колеџ во Лондон.
