Недоволното инвестирање во одбраната од значителен број сојузнички земји, кои не ја исполнуваат целта на НАТО од минимум 2 отсто од БДП или едноставно не се во можност да финансираат веродостојни одбранбени капацитети, создава политичко неединство.
Овој проблем во голема мера произлегува од политички, а не од економски фактори.
И покрај конфликтот меѓу Русија и Украина и растечките геополитички тензии со Кина, јавноста во многу европски земји и Канада им дава приоритет на трошоците за здравството, образованието и јавната инфраструктура пред трошоците за одбрана.
Овој извештај тврди дека е малку веројатно дека ќе има драстична промена на приоритетите за домашна потрошувачка.
Наместо тоа, се предлага одржливо решение за овој предизвик преку формирање на мултилатерална кредитна институција за одбрана, безбедност и отпорност (MLI): концепт познат во овој извештај како Банка за одбрана, безбедност и отпорност.
Овој предлог се заснова на повеќе од пет години истражување и анализа во рамките на меѓународниот штаб на НАТО и, надворешно, во академската заедница, и дополнет со увиди од финансискиот тим(MLI) на JP Morgan.
Предлогот вклучува перспективи од опсежните дијалози иницирани од авторот со претставници на сојузничките нации, вклучително и министерствата за одбрана, финансии и за надворешни работи.
Концептот на Банка за одбрана, безбедност и отпорност – првично наречена Банка на НАТО и првпат претставен на Кабинетот на генералниот секретар на НАТО во 2019 година, а потоа дополнително елабориран во документ на Атлантскиот совет од 2020 година и уредник на Financial Times од 2023 година – е анализиран подетално во овој извештај.
Извештајот вклучува преглед на планираната оперативна динамика, како и придобивките и предизвиците кои сојузничките нации може да ги имаат за време на неговото спроведување.
Од брифингот на НАТО во 2019 година, геополитичкиот пејзаж значително се промени. Појавата на нови предизвици, како што е војната во Украина и промените во глобалните економски услови (повисоки домашни каматни стапки и зголемена инфлација), ја нагласуваат важноста на предложената банка за долгорочно и стабилно планирање на одбраната.
За разлика од постојните мултилатерални кредитни институции, на кои им недостига мандат или капацитет да ги задоволат единствените потреби за финансирање на одбраната и безбедноста на сојузниците, Банката за одбрана, безбедност и отпорност би ја пополнила клучната празнина.
За сојузниците во евроатлантските и индо-пацифичките региони, банката би можела да обезбеди повеќе од поволни заеми за модернизација на одбраната, вклучително олеснување на лизинг на опрема, заштита од валутни ризици и поддршка на клучни инфраструктурни проекти и реконструкција во областите погодени од конфликт, како Украина.
Неговата контрациклична способност ќе послужи како финансиска безбедносна мрежа за сите сојузници, одржувајќи ја стабилноста во трошоците за одбрана и колективната безбедност за време на економски кризи, придонесувајќи за зголемена меѓународна отпорност.
Дополнителна клучна функција на Банката за одбрана, безбедност и отпорност би била преземањето ризик за комерцијалните банки, овозможувајќи им да го прошират финансирањето на одбранбените компании по целиот синџир на снабдување.
Овој механизам би бил клучен за одржување и зголемување на производствените капацитети, особено за малите и средни претпријатија (МСП), кои се клучни за одбранбената индустрија, но честопати се соочуваат со тешкотии во пристапот до капитал.
Со гарантирање на дел од ризикот, банката ќе се погрижи овие компании да ги добијат финансиските ресурси потребни за одржување на нивното работење, исполнување на договорите и инвестирање во развивање на нивните капацитети.
Овој пристап не само што ги стабилизира синџирите на снабдување, туку и ја зајакнува одбранбената индустриска база, обезбедувајќи подготвеност и отпорност на производството за време на периоди на зголемена побарувачка или економска несигурност.
