Една нова студија ги поврзува висцералните или абдоминалните маснотии во четириесеттите и педесеттите години со подоцнежна дијагноза на Алцхајмерова болест.
Научниците истакнуваат дека тоа не е вина на ниту една наталожена маснотија.
Тие објаснија дека тоа е абдоминална маснотија акумулирана длабоко во стомакот што ги опкружува абдоминалните органи, позната и како висцерална маст и треба да се разликува од поткожното масно ткиво, кое се наоѓа веднаш под кожата.
Истражувачите кои работеле на оваа студија откриле дека салото на стомакот предизвикува воспаление кое може да влијае на мозокот и да биде претходник на раните фази на Алцхајмеровата болест неколку децении пред да се манифестира.
„Веќе некое време знаеме дека како што стомакот станува се поголем, мемориските центри во мозокот се помали“, вели д-р Ричард Исаксон, невролог од Институтот за невродегенеративни болести во Флорида, кој ја проучува Алцхајмеровата болест, кој не бил вклучен во учењето.
Тој додава дека „истражувањето покажува невроинфламаторен маркер за сликање на мозокот кој досега не бил виден“. Снимањето на мозокот сугерира дека абдоминалната маснотија, или висцералната маст, може да биде поврзана со дисфункција на мозокот преку воспалителна каскада.
Резултатите од нивното истражување беа претставени во ноември на годишната конференција на Радиолошкото друштво на Северна Америка во Чикаго.
Истражувачите разгледале 54 когнитивно здрави учесници во студијата на возраст од 40 до 60 години, чиј просечен индекс на телесна маса (БМИ) бил 32.
Оние со повисок сооднос на висцерално со поткожното масно ткиво, исто така, имале повисоки нивоа на амилоид протеин (кој е поврзан со развојот на Алцхајмерова болест) во делот од мозокот каде што болеста се манифестира кога првпат се појавува.
Се чини дека оваа маст предизвикува воспаление на мозокот, што е уште еден поттик за развој на Алцхајмерова болест.
Сето горенаведено е забележано почесто кај машката популација, а поретко кај жените. Излегува дека овие состојби се поврзани со промени во мозокот на пациентите цели 15 години пред да се појават најраните симптоми на Алцхајмерова болест.
Во исто време, треба да се забележи дека висцералната слабост може да се изгуби и добро реагира на промените во исхраната, како и на физичката активност, вели еден од авторите на студијата, д-р Сајрус Раџи, вонреден професор по радиологија во Вашингтон.
