Се верува дека изненадувачки голем број месечини во Сончевиот систем имаат огромни океани под мразот на нивната површина, особено месечината на Јупитер Европа и месечината на Сатурн Енцелад. Овие, досега хипотетички океани, се примамливи дестинации за научниците да бараат вонземски живот.
Колку што знаеме, постојат три главни состојки потребни за живот: течна вода, извор на енергија и сложена хемија. Проточна вода е најлесно да се одреди. Енцелад всушност исфрла течна вода во вселената, а Европа веројатно го прави истото. Значи, тоа е прилично сигурно: и двете месечини дефинитивно имаат вода, иако солена, пишува вселенскиот експерт Леа Крејн во напис за New Scientist.
Каде се нивните можни извори на енергија?
Знаеме дека Сонцето е главниот извор на светлина на Земјата, но на светови како Европа и Енцелад, каде што потенцијално погодна животна средина е под еден километар мраз, тоа би требало да дојде од некаде на друго место. Длабоко под океаните на Земјата, голем дел од енергијата доаѓа од хидротермалните отвори, каде стопената карпа под морското дно ја загрева водата и ја исфрла назад во океанот. Во близина на овие топли отвори, микроорганизмите ги претвораат јаглеродниот диоксид и водородот во метан, кој се користи како гориво.
Постојат некои докази дека Енцелад може да има хидротермални отвори слични на оние на Земјата, а малите честички исфрлени од неговиот океан во вселената се чини дека се формирале на високи температури, но без всушност да se испрати вселенско летало во неговиот океан, не можеме да бидеме сигурни, пишува Крејн.
Значајна предност
Енцелад и Европа, од друга страна, сè уште имаат една предност во однос на Земјата кога станува збор за подводните извори на енергија, а тоа е дека тие се мали и орбитираат околу апсолутно колосални планети.
Ова значи дека нивните плими се многу поекстремни од оние на Земјата, бидејќи гравитационата сила на Сатурн и Јупитер ги растегнува и свиткува нивните месечини, што ги загрева јадрата на овие природни сателити и може да предизвика кршење. Не само што ова може да обезбеди енергија за какви било микроорганизми кои се наоѓаат во длабочините на нивните океани, туку тие пукнатини би можеле да бидат двојно важни. Многу од хемиските состојки за живот може да се произведат преку интеракцијата помеѓу водата и карпата, а пукнатините или порите би дале можност водата да се впие во свежата карпа и да подлежи на хемиски реакции, објаснува Крејн.
Научниците се поделени
Сепак, планетарните научници се поделени околу тоа дали овие подморски извори на енергија постојат на Европа и Енцелад. Сите се надеваат дека се таму, но новото истражување претставено во април сугерира дека нивното морско дно можеби нема да биде доволно напрегнато за да предизвика фрактури, или ако имало доволно рано во историјата на Месечината, можеби веќе го нема.
Ова води до последното барање за живот: сложена хемија. Хемијата бара градиент, без разлика дали се работи за составот на материјалот или температурата или киселоста или електричното полнење. Не може да продолжи во рамнотежа. Енцелад, барем, ги содржи сите клучни хемиски елементи за живот, но без некаков градиент, тоа е како да имате посебни купишта брашно, шеќер и прашок за пециво, кои никогаш сами нема да станат колач. Плимата и осеката на Европа и Енцеладус веројатно предизвикуваат огромни бранови и мешање под мразот, па ако навистина има морски џебови кои имаат некаков градиент, не би требало да биде проблем да се поттикне малку хемија, пишува Крејн.
Прашањето за потеклото на животот е проблем, но не и пречка за проучување на овие светови
Последниот проблем во потрагата по вонземски живот е тоа што науката нема прифатена идеја за тоа како настанал животот.
Знаеме многу за пребиотичката хемија и многу за биолошката хемија, но како првата се претвора во втората е во суштина голем знак прашалник. Така, нема да можеме да кажеме дали има живот на овие чудни светови, освен ако не застане и не мавта со нас, живописно вели Крејн.
Сепак, тоа не е само пречка, бидејќи проучувањето на такви светови со потенцијал за живот, науката може да помогне да се открие како настанува животот, дали се случил на Европа и Енцелад или не, и ако е така, научниците можат да научат од него како се случува на друго место во универзумот. Во спротивно, тоа значи дека нешто недостасува на нашиот рецепт за потеклото на животот.
