Глобалните цени на производите се зголемија за повеќе од 3% од јули, достигнувајќи нивоа што не беа забележани од 2011-та година. Индексот на цените на храната е дизајниран да го долови комбинираниот резултат од промените во голем број прехранбени производи, вклучувајќи растителни масла, житарки, месо и шеќер. Ова покажува анализа на Светскиот економски форум.
Врз основа на реалните цени, сега е потешко да се купи храна на меѓународниот пазар отколку во речиси секоја друга година од почетокот на протоколите на ОН во 1961-ва година.
Глобалните цени на храната се зголемија за речиси 33% во септември 2021-ва година во споредба со истиот период од минатата година. Ова се податоците според месечниот индекс на цените на храната на Агенцијата за храна и земјоделство на Обединетите нации (ФАО), кој исто така откри дека глобалните цени се зголемени за повеќе од 3% од јули оваа година, достигнувајќи нивоа што не беа забележани до 2011-та година.
Индексот на цените на храната го зема предвид комбинираниот резултат од промените во голем број прехранбени производи и ги споредува од месец во месец. Ги претвора реалните цени во индекс, во однос на просечните нивоа на цените помеѓу 2002-ра и 2004-та година. Ова е стандарден начин за следење на цените на храната – номиналните цени како што се познати, што значи дека тие не се приспособени за инфлацијата.
Додека номиналните цени ни го покажуваат монетарниот трошок за купување храна на пазарот, цените приспособени според инфлацијата (што економистите го нарекуваат „реални“ цени) се многу посоодветни за безбедноста на храната. Тоа покажува колку лесно луѓето имаат пристап до правилна исхрана.
Цените на сите стоки и услуги имаат тенденција да растат побрзо од просечните приходи (иако не секогаш). Инфлацијата значи дека не само што купувачите треба да платат повеќе по единица храна (поради нејзиното номинално зголемување на цената), туку имаат пропорционално помалку пари за трошење на тоа, со оглед на паралелното зголемување на цените на сè освен на нивните плати и други приходи.
Уште во август, анализата на индексот на цените на храната на ФАО покажа дека реалните глобални цени на храната се всушност повисоки отколку во 2011-та година, кога немирите против високите цени на храната придонесоа за соборување на владите во Либија и во Египет.
Врз основа на реалните цени, сега е потешко да се купи храна на меѓународниот пазар отколку во речиси која било друга година од почетокот на рекордот на ОН во 1961-ва година. Единствени исклучоци се 1974-та и 1975-та година. Овие „пикови“ на храната се случија по порастот на цената на нафтата во 1973-та година што предизвика брза инфлација во многу делови од светската економија, вклучувајќи го и производството и дистрибуцијата на храна.
