Тешко дека работите можеа да изгледаат полошо за Велика Британија. Таа не само што забележа најголем број смртни случаи од коронавирусот во Европа – дури и по ревизија на официјалната статистика од 46.000 на 41.000 во текот на оваа недела. Згора на тоа, земјата го претрпе најлошиот економски пад во вториот квартал. Велика Британија сега изгледа како „болен човек на Европа“, многу успешно го заменува актуелниот пациент – Грција.
Причината поради која овој економски пад е двојно повисок од оној во Германија или САД има специфично име: Борис Џонсон. Неговата одлука за одложување на ограничувањата значеше дека тој ќе трае подолго и ќе ги направи Британците понесигурни. Премиерот, кој сака да ја пофали „светската класа“ на британските компании, спортисти и научници, мора да признае дека земјата нема влада од светски ранг. Тој не е единствениот што не успеа, туку виновна е целата британска политичка класа.
Извинувањето на министерот за финансии Риши Сунак дека нема упатство за управување со оваа криза е слаб изговор. И другите влади немаат, но сепак успеваат да се справат подобро.
Сликата секако може брзо да се промени. Џонсон се надева дека британската економија повторно ќе расте во мај. До крајот на годината, економскиот развој на Островот и континентална Европа се очекува повторно да се спои: АЦБ очекува минус 9,5% за целата година. Ова не е далеку од прогнозата на Европската комисија за еврозоната: Тука се очекува економијата да се намали за 8,7 проценти.
Сепак, управувањето со кризи на Џонсон не предизвикува сомнеж дека тој подобро ќе се справи со вториот голем предизвик во наредните месеци. Седмиот круг разговори за слободна трговија со ЕУ започнува во понеделник. Тие се во ќорсокак според главниот преговарач на ЕУ, Мишел Барние, по последната рунда предупреди дека трговскиот договор е малку веројатно да се случи.
Корона-кризата го зголемува притисокот за постигнување договор. Џонсон смета на договор повеќе од кога и да било, а со тоа да го поправи својот углед како некомпетентен лидер. Секој понатамошен удар врз економијата во Велика Британија би бил ужасен.
Веќе подолго време никој не се надева на амбициозен договор и обете страни стабилно ги намалуваат очекувањата. Но, треба да биде можен барем минимален компромис за да се ограничи штетата.
