Неуспешниот обид за државен удар, кој турските воени сили го извршија во ноќта на 15-ти наспроти 16-ти јули, привремено го блокираше движењето на бродовите преку Босфорот, потсетувајќи го светот за улогата на Турција во нејзиниот квалитет на транспортен центар за транзитирање на суровини меѓу Русија, Централна Азија и Европа.
Турските власти соопштија дека веќе ја контролираат целата територија на земјата и веќе ги казнуваат осомничените, кои се обиделе да го соборат претседателот Реџеп Таип Ердоган – меѓу нив се воени лица, судии и обвинители, професори и новинари.
Турција е крупен транзитен центар за транспортот на „црното злато“ и житото, а исто така важен корисник на суровини, како природен гас и злато.
Босфор
Босфор е еден од најголемите во светот транспортни коридори за поморскиот транзит на нафта. Околу 3% од светските резерви, или 3 милиони барели нафта дневно, главно од Русија и Каспиското Море, поминува низ 30-километарската водна артерија која го обединува Црното со Мраморното Море и понатаму од Дарданели со Средоземното. Теснецот, кој исто така се користи за достава на огромно количество жито од Русија, Украина и Казахстан за светските пазари, беше затворен за само неколку часа во саботата поради безбедносни причини. Околу една четвртина од светскиот извоз на жито се извезува од пристаништата во Црното Море.
Премините Босфор и Дарданели, чија ширина на некои места не надминува 700 метри, се сметаат за едни од најтешките водни патишта во светот. Околу 48.000 бродови годишно поминуваат низ нив, што ги претвора во едни од најпрометните во светот. Трговските бродови имаат право слободно да пловат низ нив во мирно време, иако Турција не претендира за воведување на ограничувања со цел обезбедување на безбедност или еколошки причини.
Каспискиот морски пат
На нафтоводите кои го опкружуваат Босфор, се превезуваат околу 0,7 милиони барели нафта дневно од земјите во Каспискиот регион – Азербејџан и Казахстан. „Црното злато“ достигнува директно до терминалите на Турција во Средоземното Море, вклучувајќи го пристаништето Џејхан. Предводени од конзорциумот „ВР“, кој е оператор на нафтоводот, кој доаѓа од Азербејџан во Турција и во Грција, објави дека не се забележани никакви прекини во снабдувањето.
Курдската нафта, Иран
Џејхан исто така се јавува и како крајна точка на нафтоводот, кој започнува во ирачки Курдистан и на кој се транспортираат околу 0,5 милиони барели дневно. Извор близок до извозот на курдска нафта, вели дека тој се одвива без проблеми во нормален режим. Турција, исто така купува гас и петрохемиски производи од соседен Иран. Иранската новинска агенција „Мехр“ соопшти дека Техеран привремено престана со извозот на петорхемиски производи за Турција поради затворањето на границите меѓу двете земји.
Потрошувач на енергија
Освен како голем транзитен центар, Турција исто така е исклучително важен корисник на суровини – еден од 5-те големи потрошувачи на природен гас во Европа, исто како Франција. Турција преработува малку помалку од 1 милион барели нафта дневно, што ја претвора во еден од 7-те главни корисници во Европа, како Холандија. Нафтата се увезува од Русија, Ирак, Иран и касписките земји. Турција го купува природниот гас главно од Русија, Азербејџан и Иран.
Жито и Злато
Турција е вториот по големина увозник на руска пченица по Египет. Од јули 2015-та година до мај 2016-та година таа купила 3 милиони тони од оваа суровина. Анкара, исто така, увезува јачмен и пченка во руските пристаништата. Вкупниот обем на пченицата, купена од Турција во тековната 2015-2016 година, се очекува да достигне 4,3 милиони тони во споредба со 5,95 милиони тони за 2014-2015 година. Увозот на пченка, според прогнозите, ќе достигне 900.000 тони во 2015-2016 во споредба со 2,36 милиони тони година порано. Намалувањето на обемот е поврзано со зголемувањето на домашното производство.
Турција е еден од 10-те водечки пазари на злато во светот, побарувачката достигнува 72 тони (околу 3 милијарди долари) во 2015-та година, податок објавен од Светскиот совет за злато. Многу Турци традиционално инвестираат во злато, стремејќи се да се спасат од нагли флуктуации во курсот на националната валута.
