Додека НАСА се подготвува за враќање на човечки екипаж на Месечината, а Илон Маск сонува да го освои Марс и да започне човечка колонија на Црвената планета, некои научници се прашуваат дали воопшто има смисла да се испраќаат луѓе во вселената, т.е. на опасни вселенски мисии на други планети. Научниците интервјуирани од новинарите на Би-Би-Си веруваат дека повеќето работи што луѓето ги прават во вселената денес би можеле да ги направат роботи – а таквите мисии би биле многу поевтини, побезбедни и можеби уште поефикасни.
Некои од нив дури веруваат дека една од вистинските причини зошто земјите би можеле да испраќаат луѓе на вакви вселенски патувања би бил престижот, односно доказот за технолошкиот напредок и дострелот што го постигнале нивните научници и сметаат дека ваквите вселенски летови треба да останат само резервирани за богатите авантуристи кои се подготвени да платат за тоа.
Постои значајна разлика во истражувањата што роботите можат да ги спроведат денес во споредба со луѓето, а со понатамошниот напредок на роботиката и вештачката интелигенција, оваа разлика би можела дополнително да се намали, додека треба да се запомни дека роботите немаат никакви барања и можат да работат 24 часа на ден, без замор или било какви емоционални кризи во кои би можеле да западнат луѓето далеку од Земјата. Покрај тоа, роботските мисии би можеле да патуваат понатаму и да постигнат многу повеќе од човечките мисии, коментира физичарот од Колеџот Лондон, Ендрју Коутс.
А каква разлика во финансиските трошоци можеме да видиме од цената на мисијата на роверот Perseverance, кој слета на површината на Марс во 2021 година и досега спроведе бројни истражувања. Цената на неговата мисија беше околу 2,7 милијарди долари, додека испраќањето луѓе на Марс, според предвидувањата на Илон Маск, може да чини 100 милијарди долари или повеќе.
Непроценлива инспирација
Според многу експерти, вклучително и оние од Nvidia, можеме да очекуваме дека пазарот на роботиката наскоро ќе експлодира, а вселенската индустрија ќе ги почувствува последиците од толку голем скок во развојот на роботиката и вештачката интелигенција. Роботите веќе можат да носат автономни одлуки во некои мисии, а во иднина нивната автономија ќе биде уште поголема.
Со оглед на тоа дека вселената е непријателска средина за луѓето, каде што има различни опасности, пренесувањето на работата на роботите во многу ситуации изгледа не само логично, туку и пожелно. Другата страна на медалот е дека некои експерименти (барем засега) можат да ги вршат само луѓе, а има и една работа што роботите не можат да ја споредат со луѓето. Имено, човечките достигнувања, особено оние во вселената, се голема инспирација за човештвото, тоа е нешто што ги обединува и поврзува луѓето и ги инспирира да бидат подобри, да се трудат повеќе и да прават големи работи.
Има голема разлика ако хуманоиден робот слета на Марс или ако човек ја освои Црвената планета – тоа не може ни да се спореди, па нема сомнеж дека луѓето во иднина ќе ги освојуваат пространствата на вселената, но во сите ситуации кога ова можно е, би било добро, или подобро е да се користат роботи.
