Македонските села отсекогаш биле чувари на традицијата и обичаите, но денес, благодарение на новите технологии и социјалните мрежи, тие истовремено стануваат мост помеѓу минатото и сегашноста.
Во едно мало село кај Македонски Брод, каде што бабите ги пренесуваат умешностите на рачната изработка на јуфки од генерација на генерација, младите внуци нашле начин како овој стар занает да го направат достапен на пошироката публика – преку Фејсбук.
Еден килограм домашни јуфки — совршен подарок за секој дом
Пензионерката Вoскресија Петроска од Македонски Брод со гордост ни раскажува за својата семејна традиција на изработка на домашни тестенини, која со години се негува во нејзиното семејство.
Таа го наследила занаетот од својата мајка, а сега, заедно со своите внуци, наоѓа нови начини како да ги промовира и да ги продаде своите производи.
„Јуфки правам уште од мала, а сега годишно произведувам над 200 килограми. Со години ги правев само за нас дома и за најблиските, но кога внуците дојдоа на идеја да ги продаваме преку Фејсбук, работите се променија. Сега јуфките одат и до Скопје, Битола, Охрид, па дури и во странство“, раскажува Воскресија.
Како функционира продажбата преку Фејсбук?
Внуците на Воскресија ја презеле улогата на маркетинг тимот. Тие ги фотографираат производите, ги објавуваат на Фејсбук, одговараат на прашањата на заинтересираните купувачи и ја организираат испораката.
„Преку Фејсбук, интересот е голем. Поставуваме фотографии на нашиот профил, а луѓето ни пишуваат пораки и прават нарачки. Кога ќе се договориме за количината и испораката, ние ги испраќаме преку пошта. Тоа многу ни ја олеснува работата, бидејќи немаме време или можност да ги носиме лично насекаде“, вели внукот на Воскресија, Александар, кој со својата сестра го води овој семеен мал бизнис.
Еден килограм јуфки за 250 денари, тарана за 280 денари
Покрај јуфките, Воскресија произведува и домашна тарана, уште еден традиционален македонски производ.
Цената за еден килограм јуфки е 250 денари, додека килограм тарана се продава за 280 денари.
Овие цени се конкурентни во однос на квалитетот на производите, бидејќи се рачно изработени, со природни состојки, и се прават на традиционален начин, без додавање на адитиви или конзерванси.
„Сè е рачно направено и со многу љубов. Луѓето денес сакаат природна храна, без хемикалии.
Имаме редовни купувачи кои нарачуваат по неколку килограми секој месец. Посебно во зима, кога многу луѓе сакаат да се вратат на старите рецепти и да готват дома“, додава нашата соговорничка.
Селото во срцето на македонската гастрономија
Селата низ Македонија секогаш биле центар на гастрономските традиции, а околу Македонски Брод не е исклучок.
Токму овде, каде што природата е неизвалкана и условите за одгледување на храна се идеални, се произведуваат едни од најквалитетните домашни продукти.
„Ние во селото имаме многу традиционални рецепти. Покрај јуфките и тараната, правиме и разни други производи. Но, овие две се најпопуларни затоа што се лесни за готвење и се вклопуваат во секоја кујна. Многу сум горда што нашите производи сега се барани низ цела Македонија“, со насмевка ни раскажува Воскресија.
Традицијата продолжува преку новите генерации
Она што е интересно во оваа приказна е начинот на кој внуците успеале да го искористат потенцијалот на социјалните мрежи за да ја продолжат семејната традиција и да најдат нови пазари.
Ова не е само успешна бизнис приказна, туку и доказ дека новите технологии можат да помогнат во одржувањето на културното наследство и во промоција на автентични производи.
„Кога почнавме да ги продаваме јуфките преку Фејсбук, немавме поим дека ќе биде вака успешно. Но, денес, благодарение на интернетот, нашите јуфки ги уживаат и луѓе што никогаш не сме ги сретнале, а тоа ни носи големо задоволство“, вели Александар.
Оваа приказна е само еден пример за тоа како комбинацијата на традиција и иновација може да доведе до нови можности и успех.
Б.З.М.