Производителите на нафта во Африка ги пропуштија фискалните придобивки од повисоките цени на енергетските суровини во последните две години.
Падот на традиционалното производство на нафта, локалните субвенции за гориво и другите политики за контрола на цените, промената на извозните пазари и недостатокот на инвестиции во нови полиња значеа дека најголемите африкански производители на нафта не беа во можност да ги искористат предностите од скокот на цените во 2022-ра година и од постојаните високи цени во следните години, пишува „Oilprice“.
Како што се намалува производството на нафта во Африка, на главните производители во регионот им недостасуваат ресурси за да ја започнат својата енергетска транзиција, пишува Заинаб Усман, виш соработник и директор на Африканската програма во Фондацијата Карнеги за меѓународен мир.
Овие земји мора да се потпрат на надворешно финансирање за да ги постигнат целите за одржлив развој на ОН и да ја поддржат глобалната борба против климатските промени.
Саудиска Арабија и другите производители во рамките на Организацијата на земјите извознички на нафта (ОПЕК) и пошироката алијанса ОПЕК + остварија огромни приходи во 2022-ра година кога цената на нафтата достигна 100 долари за барел по упадот на Русија во Украина. Саудиска Арабија, на пример, објави дури 326 милијарди долари приход од нафта за 2022-ра година, што е највисоката сума за продажба на нафта во земјата за една година под престолонаследникот Мохамед бин Салман.
Во исто време, најголемите африкански производители, вклучително и Нигерија и Либија, паднаа во немилост бидејќи производството таму се намали или беше запрено, а домашната политика и превирањата додадоа повеќе пречки за африканските нафтени нации кои имаат корист од порастот на цената на нафтата.
Дел од приходите од нафтата на Нигерија во 2022-ра година требаше да се искористат за субвенционирање на домашните цени на горивото, а Либија ја избегна политичката стабилност по соборувањето на Моамер Гадафи пред повеќе од една деценија. На Ангола, Конго и Екваторијална Гвинеја им недостасуваат нови инвестиции во производството.
Меѓународните компании ги намалија инвестициите во африканските производители и наместо тоа избраа да истражуваат полиња во близина на брегот на Намибија, надевајќи се дека тоа ќе биде следната Гвајана и следниот голем производител и извозник на нафта.
Најзначајниот пад на производството беше забележан во Нигерија, каде што производството на сурова нафта падна за околу 1 милион барели дневно во една деценија на околу 1,5 милиони барели дневно во 2023-та година од 2,5 милиони барели дневно во 2010-та година.
И покрај тоа што останува главен производител на нафта во Африка, Нигерија моментално минува низ својата најтешка економска криза во последните години, бидејќи реформите иницирани од претседателот Бола Тинубу во текот на изминатата година ја влошија кризата со трошоците за живот.
По една деценија опаѓање на производството, зголемувањето на производството е клучен приоритет за нигериската влада, чија цел е да ги зголеми приходите и девизните резерви.
Кражбата на нафта и вандализмот на нафтоводите долго време ја измачуваа нигериската нафтена и гасна индустрија, протерувајќи ги големите компании од земјата и често доведувајќи до виша сила на клучните терминали за извоз на сурова нафта.
Комбинацијата на инфраструктурен вандализам и кражба на нафта со недостаток на инвестиции во капацитет ја направи Нигерија најголем заостанат сурова нафта во ОПЕК +. Поради недоволното производство, картелот дури и ја намали квотата за производство на нафта во Нигерија во 2023-та година.
Нигериската Национална нафтена компанија, „NNPC Ltd.“, прогласи вонредна состојба во нигериската нафтена и гасна индустрија бидејќи најголемиот африкански производител на нафта не може да го зголеми производството.
„’NNPC’ верува дека Нигерија мора да преземе вонредни мерки за да одговори на предизвиците што ја мачат индустријата за нафта и гас со години, изјави главниот извршен директор на „NNPC Group“, Меле Кјари.
„Анализата на средствата на нафта и гас на Нигерија покажа дека најголемиот африкански производител на ОПЕК лесно може да произведува 2 милиони барели дневно без нови платформи“, додаде Кјари.
На страната на понудата, оценките на сурова нафта во Африка, исто така, се соочуваат со предизвици поради зголемената конкуренција од американската нафта на азискиот пазар и, од неодамна, евтините барели руска нафта што Индија и Кина ги собираат бидејќи Западот го забрани увозот од Русија.
Како што се зголемија повиците во последниве години производителите да ја отфрлат нафтата за да ја спасат планетата, африканските земји сè уште се потпираат на приходите од продажбата на нафта кои станаа столбот на нивните економии.
Инвестирање во чиста енергија
Овие приходи, исто така, ќе им бидат потребни на африканските земји за да започнат со транзиција кон обновливи извори на енергија, бидејќи нивоата на инвестиции во чиста технологија на континентот се ужасно несоодветни за да се исполнат целите во оваа област.
Пристапот до енергија е меѓу најважните приоритети во Африка, каде што 600 милиони луѓе живеат без струја, посочува Меѓународната агенција за енергија (ИЕА).
Покрај тоа, високата цена на капиталот е главна пречка за зголемување на инвестициите во чиста енергија во Африка, додава агенцијата, која се залага за брза енергетска транзиција.
„Отоварено со значителни отплати на долгови, финансирањето на проекти за чиста енергија е малку бидејќи потребата за концесиска поддршка станува сè поочигледна“, рече ИЕА, мислејќи на инвестициите за чиста енергија во Африка.
