Индија сака да стане водечки производител во Азија во време кога повеќе компании се повлекуваат од Кина, но прво мора да ги намали даноците и да ја подобри ефикасноста на синџирот на снабдување ако сака да го симне Виетнам од тронот, пишува „CNBC“.
Соединетите Американски Држави следат политика на пријателство или преместување на производствените активности во пријателски земји во услови на засилена конкуренција со Кина. Администрацијата на претседателот Џо Бајден ги охрабрува американските компании да го преселат производството на електроника и технологија надвор од Кина и во попријателски земји, особено Виетнам и Индија во азиско-пацифичкиот регион.
„Демократите и републиканците ја гледаат Кина како предизвик. И сите одбори на директори во САД го прашуваат извршниот директор која е стратегијата за да се намали ризикот од Кина“, вели Мукеш Аги, претседател и извршен директор на Форумот за стратешко партнерство меѓу САД и Индија.
Водството на Виетнам
Индија и Виетнам се атрактивни производствени алтернативи за странските инвеститори и компании, делумно поради ниските трошоци за работна сила. Но, меѓу двете земји, Виетнам е сè уште далеку напред со извоз во 2023-та година во вкупен износ од 96,99 милијарди долари наспроти 75,65 милијарди долари на Индија.
„Виетнам е познат по својата способност да произведува електроника. Индија штотуку влегува во оваа игра и ова му обезбедува конкурентна предност на Виетнам“, рече Самер Кападиа, извршен директор на „India Index“ и управен директор на „Vogel Group“.
Додека односите на Индија со САД се затоплија, особено по државната посета на премиерот Нарендра Моди на Белата куќа во јуни, Виетнам има трговски и инвестициски договор со Вашингтон од 2007-ма година.
Друга клучна предност на Виетнам е поедноставното опкружување во споредба со Индија, која има „29 држави и политиката на секоја држава може да биде различна“, забележува Аги.
„Виетнам има предност кога станува збор за економиите на обем во производството каде што трудот е главно рачен“, вели Нари Вишванатан, виш директор за стратегија за синџирот на снабдување во софтверската компанија „Coupa“.
Секторите кои бараат интензивна физичка работа и имаат ниски профитни маржи, како што е производството на облека, „нема да донесат значителен напредок“ за Индија, смета Вишванатан.
Американските технолошки гиганти се повеќе преместуваат дел од нивните синџири на снабдување во јужноазиската земја. „Financial Times“ во декември објави дека „Apple“ ги известил добавувачите на компоненти дека ќе набавува батерии за својот следен „iPhone 16“ од фабриките во Индија. Компанијата размислуваше за проширување на своите операции во Индија од 2016-та година, кога извршниот директор Тим Кук се сретна со премиерот Нарендра Моди.
„Google“ исто така се подготвува да започне со производство на своите телефони „Pixel“ во Индија до вториот квартал.
Увозните давачки остануваат високи
Една пречка за амбициите на Индија да стане производствен центар е увозната давачка од 10% на земјата за информатичка и комуникациска технологија. Тоа е повисоко од просечните увозни давачки во Виетнам од околу 5 проценти, рече Енди Хо, главен директор за инвестиции на „VinaCapital“.
Увозните тарифи на Индија беа наменети за заштита на домашните производители, но нивното намалување ќе биде дел од напорите на владата да привлече странски компании да произведуваат стоки во земјата.
„2024-та година ќе биде година кога премиерот Моди ќе ги отстрани многу од овие тарифи, но тој ќе го стори тоа од индустрија по индустрија, а не од земја до земја“, забележува Кападија.
Во јануари, Индија ги намали увозните давачки за одредени метални и пластични делови што се користат во производството на мобилни телефони од 15% на 10%. Ова им користи на компаниите како „Apple“ и „Dixon Technologies“, кои произведуваат телефони за „Xiaomi“, „Samsung“ и „Motorola“.
„Со оглед на силната позиција на Виетнам во производството и извозот на електроника во САД, оваа област ќе има најголема конкуренција во време кога Индија се обидува да заземе пазарен удел. Ова ги вклучува сите видови пластични и метални компоненти и механика“, вели Кападија.
Извозот на електроника на Индија во САД достигна 6,6 милијарди долари во периодот од јануари до септември оваа година, во однос на 2,6 милијарди долари во истиот период во 2022-ра година, според пост на „LinkedIn“ на Панкај Махиндро, претседател на Индиската асоцијација за електроника, мобилна технологија и електроника.
Но, Хо од „VinaCapital“ предупредува дека намалувањето на увозните давачки „не е извор на одржлива предност за привлекување странски директни инвестиции на долг рок“.
„Она за што странските инвеститори обично се повеќе загрижени се леснотијата на водење бизнис прашања, особено флексибилноста при вработување и отпуштање вработени, а не толку за даноците и давачките. Ова е главниот извор на долгорочната предност на Виетнам во однос на Индија“, изјави Хо за „CNBC“.
Ефикасноста е клучна
Иако Индија сака да биде развиена економија до 2047-ма година, нејзината инфраструктура е сè уште лоша, што резултира со долго време за патен транспорт и испорака.
„Со брод до Сингапур може да се зборува за осум часа и на камион до идните фабрики, но истиот брод во Индија ќе биде заглавен во царински склад со денови“, вели Аги, предупредувајќи дека овие одложувања го намалуваат нивото на јужноазиската земја на атрактивност за странски компании.
„Кина е веројатно десет години пред Индија во однос на нејзината инфраструктура, така што земјата треба да работи понапорно за да се осигура дека инфраструктурата продолжува да се гради“, додава тој.
Привремениот буџет на Индија предвидува федералната влада да инвестира 2,55 трилиони рупии (30,7 милијарди долари) за подобрување на железничкиот систем во земјата.
„Индија е на добар пат да ги модернизира логистичките системи за да ги подобри моделите на синџирот на снабдување по барање за увозниците и извозниците и тоа се рефлектира на сите нови патишта и пристаништа. Мислам дека тоа ќе биде приоритет пред автоматизацијата“, вели Кападија.
Затоплување на односите на Виетнам со Кина
Но „топлиот“ однос на Виетнам со Кина и нуди на Индија клучна предност, истакнува Кападија.
„Виетнам не може да биде поблиску до Кина поради многу причини. И мислам дека тоа ќе ги загрижи менаџерите на синџирот на снабдување и корпоративната Америка во следните 10 до 15 години“, предупредува тој.
Кинескиот претседател Си Џинпинг го посети Виетнам пред само три месеци по американскиот претседател Џо Бајден, потпишувајќи договори со Виетнам во области како што се инфраструктурата, трговијата и безбедноста.
„Кина и Виетнам постојано се ракуваат и си даваат медали секогаш кога ќе се видат“, вели Кападија.
„Мислам дека поголемите играчи ќе земат предвид некои од политичките пресметки во врска со односите на Кина со Виетнам и ќе го одложат донесувањето одлуки додека Индија не докаже дека навистина може да се натпреварува во производството на електроника“, додаде тој.
