Телескопите на Земјата открија три претходно непознати месечини околу планетите Уран и Нептун. Според новото дополнување, Уран сега има 28 природни сателити, додека бројот на месечините на Нептун се искачи на 16.
Следејќи ја традицијата, новата месечина на Уран ќе го носи името по делата на Шекспир, а двете младешки месечини на Нептун по морските божици Нереиди од грчката митологија.
Тие три месечини се најбледите досега пронајдени околу овие две ледени џиновски планети со помош на телескопи на земја, вели астрономот Скот Шепард од Институтот за наука Карнеги. Напредната технологија и техники во модерната астрономија продолжуваат да откриваат нови небесни тела кои претходно биле надвор од научниот дофат.
Додека Јупитер и Сатурн доминираа со неодамнешните откритија на нови природни сателити, Уран и Нептун останаа во сенка. Предизвикот лежи во нивната оддалеченост од Земјата, што ги отежнува набљудувањето со телескопи и го ограничува нивното научно разбирање во споредба со планетите на таканаречениот внатрешен Сончев систем.
Младата месечина на Уран, привремено наречена S/2023 U1, за прв пат беше забележана во ноември 2023 година и потврдена со податоци кои датираат од 2021 година. Со пречник од само 8 километри, таа е најмалата месечина на Уран, со орбитален период од 680 дена.
Една од месечините на Нептун, привремено означена како S/2002 N5, за прв пат беше забележана во септември 2021 година, а нејзината орбита беше следена до 2023 година. Таа месечина, со пречник од 23 километри, има орбитален период од 9 години. Помалата млада месечина на Нептун, привремено именувана S/2021 N1 и пречник од 14 километри, беше откриена во 2021 година од телескопот Субару со орбитален период од 27 години.
Конфигурациите на трите пријавени месечини околу Уран и Нептун наликуваат на оние на Сатурн и Јупитер, што укажува на заеднички метод за собирање месечини околу џиновските планети во Сончевиот систем.
Дури и Уран, кој е наведнат на страна, има слична популација на месечината како и другите џиновски планети кои орбитираат околу нашето Сонце, истакнува Шепард.
Новооткриените месечини исто така споделуваат сличности во нивните орбити со постоечките групи на месечини, што укажува на можно потекло од поголеми месечини кои се распаднале. Откритието ја нагласува потребата од наменски сонди за понатамошно истражување на мистериите на надворешниот Сончев систем.
