Вселенскиот телескоп Џејмс Веб направи уште едно неверојатно откритие, истражувајќи активна супермасивна црна дупка подлабоко во вселената од кога било снимено.
Црната дупка се наоѓа во внатрешноста на CEERS 1019, екстремно стара галаксија која веројатно се формирала 570 милиони години по големата експлозија, што ја прави стара повеќе од 13 милијарди години.
И научниците беа збунети кога открија колку е мала централната црна дупка на небесниот објект.
„Оваа црна дупка има околу девет милиони соларни маси“, се вели во соопштението на НАСА.
Сончевата маса е единица еквивалентна на масата на сонцето во нашиот Сончев систем, што е околу 333.000 пати поголема од онаа на Земјата. Таа е „далеку помала од другите црни дупки кои исто така постоеле во раниот универзум и биле откриени од други телескопи“, според НАСА, како што пренесува CNN.
„Таквите црни дупки обично содржат повеќе од милијарда пати поголема маса од онаа на Сонцето и полесно се откриваат бидејќи се многу посветли“, се вели во извештајот.
Способноста да се стави таква слаба, далечна црна дупка во фокус е клучна карактеристика на телескопот Веб, кој користи високо чувствителни инструменти за да открие инаку невидлива светлина.
„Гледањето на овој далечен објект со овој телескоп е слично на гледањето на податоците од црните дупки кои постојат во галаксиите во близина на нашата“, вели Ребека Ларсон, која докторирала оваа година на Универзитетот во Тексас во Остин.
Телескопот забележа две црни дупки и уште 11 галаксии за кои не знаевме дека постојат
Ларсон, кој го предводеше откритието, сега е постдокторски истражувач на Факултетот за физика и астрономија на Технолошкиот институт во Рочестер. Не само што истражувачите ја посочија оваа фасцинантна црна дупка, тие открија и две други во близина кои се чини дека се формирале околу милијарда години по големата експлозија и исто така биле помалку масивни во споредба со другите од тој период.
Единаесет нови галаксии, исто така, беа снимени со докази од истражувањето на Веб за рано ослободување на космичката еволуција, или CEERS, исто така предводено од Универзитетот во Тексас во Остин. Во галаксијата CEERS 1019, релативно малата црна дупка во центарот на CEER 1019 е мистерија за научниците.
Сè уште не е јасно како се формирала толку мала црна дупка во раните денови на универзумот, за која било познато дека произведува многу поголеми гравитациски бунари.
„Не сме навикнати да ги гледаме сите овие структури во слики на овие растојанија“, рече членот на тимот на CEERS Џејхан Карталтепе од Технолошкиот институт Рочестер во Њујорк.
„Спојувањето на галаксиите може делумно да биде одговорно за поттикнување на активноста во црната дупка на оваа галаксија, а исто така може да доведе до зголемено формирање на ѕвезди. Новооткриените галаксии сè уште извлекуваат нови ѕвезди, според НАСА.
И овие наоди, заедно со другите од истражувањето на CEERS, може да доведат до фасцинантни откритија.
„Веб беше првиот што откри некои од овие галаксии“, рече Сеиџи Фуџимото, соработник на НАСА Хабл во Остин, кој беше дел од тимот на Универзитетот во Тексас во Остин кој откри 11 нови галаксии.
„Ова јато, заедно со другите далечни галаксии што може да ги идентификуваме во иднина, може да го промени нашето разбирање за формирањето на ѕвездите и еволуцијата на галаксиите низ космичката историја“.
Истражувачите, исто така, забележуваат дека црната дупка во CEERS 1019 може да остане најоддалечената активна супермасивна црна дупка досега забележана за релативно кратко време. Астрономската заедница веќе објавува податоци кои би можеле да укажат на други, подалечни црни дупки. Тоа би можело да се направи за само „неколку недели“, предвидува НАСА.
