Додека хип-хоп групата Ву-Танг Клан рапуваше во нивниот хит од 1994-та година, „парите владеат со сè околу мене“. Односно, потребни се реални средства за потрошувачка или инвестирање. Светската „заштеда“ е ефемерна. Достапните суми се помали од очекуваното, напиша поранешниот банкар Сатјајит Дас за „Financial Times“.
Заштедите се претставени со средства – готовина, банкарски депозити, должнички хартии од вредност, акции, недвижен имот, колекционерски предмети – или нивни деривати. Износот на располагање за размена за реални добра и услуги зависи од остварливата вредност на средството и паричните приходи од него.
Со текот на времето, каматните купони и приносите од дивиденди се намалуваат. Оддалечувањето од заработката ги одразува ниските стапки, релаксираното оданочување на капиталните добивки, даночните одложувања, фирмите кои не генерираат распределливи приходи или готовински тек и ниските парични приноси, обесхрабрувајќи ја распределбата на готовина освен ако не е потребно. Ова значи дека голем дел од заштедите во светот, се проценуваат на повеќе од 500 трилиони долари, се нереализирани капитални добивки „на хартија“.
Бидејќи приходите честопати се недоволни за финансирање на трошење или нови проекти, инвеститорите мора да продаваат средства или да земаат заеми поддржани од нив за да добијат готовина.
Ова носи изложеност на нестабилни пазарни цени. Надвор од готовина и слични средства, вредноста на инвестициите може да биде нестабилна. Во 2022-ра година, дури и сигурните државни хартии од вредност изгубија околу 15% поради движењето на каматните стапки и миграцијата на кредитниот ризик. Со оглед на големиот пораст на цените на недвижностите и акциите над нивото оправдано со нивните основи на готовинскиот тек во текот на многу децении, големите загуби на расположливите заштеди во иднина не се незамисливи.
Ликвидацијата поставува различни проблеми. Со оглед на тоа што станбените недвижности, вклучително и земјиштето за развој, сочинуваат речиси половина од глобалното нето богатство, а корпоративните и државните средства сочинуваат дополнителни 20 проценти, дел од неговата вредност можеби нема да може да се реализира бидејќи е потребен простор.
Кога средствата се достапни за продажба, постојат предизвици на пазарниот тајминг и (за некои средства, особено имотот) високи трансакциски трошоци. Дополнителни ефекти има и кога големи групи на сопственици продаваат истовремено, што се случува за време на економски падови. За финансиските средства со кои може да се тргува, опаѓачката ликвидност на тргувањето е уште еден фактор. Како што откриваат инвеститорите, нејавните (ненаведени) средства се инхерентно неликвидни.
Промената на капиталните текови влијае и на реализацијата. Стареењето на населението, стагнантните или несигурни приходи и промената на ставовите за штедење и инвестирање значат дека новите парични текови може да се намалат со текот на времето. Во отсуство на готовински купувачи, трансакциите зависат од способноста на купувачите да продаваат други средства или да добијат финансии.
Ова сценарио може да ги принуди сопствениците кои не сакаат да продаваат и да го изгубат ценовниот потенцијал да позајмуваат во однос на вредноста на средството за да генерираат готовински тек. Кога приходот е под трошокот за сервисирање на заемот, може да започне циклус на зголемување на задолжувањето со текот на времето, создавајќи значителни економски и финансиски ризици.
Недостигот на готовински тек и потпирање на нереализирани капитални добивки значи дека не е јасно колку пари се всушност достапни за потрошувачка и инвестирање. Со овој претеран ефект на богатство, трошењето станува сè повеќе поврзано со движењата на вредноста на средствата. Недостатокот на приход и расположливиот готовински тек го зголемува долгот. Ова ги изложува сопствениците на флуктуации во вредноста на средствата кои се зголемуваат со текот на времето како што се зголемуваат вредностите на средствата и нивото на долгот.
Постои дополнителен ризик бидејќи пресметковниот приход не може да ги компензира флуктуациите на вредноста на капиталот. Ризикот од зараза се зголемува како што се приближуваат вредностите на средствата и ликвидноста. Основач на технолошки бизнис со своето богатство заклучено во стартап може да позајми од своите акции за да го финансира својот животен стил. Ако вредноста на акциите падне, барањата за маржа може да принудат продажба на акции (ако е можно) или недвижен имот, со што ќе се изврши притисок врз двата сектора. Пазарите се поранливи на однесувањето на стадото и промените во условите за тргување.
Дополнително, несигурната вредност на заштедите ги ограничува монетарните опции, бидејќи централните банки мора да ги поддржат вредностите на средствата кои делуваат како колатерал за заемите за да се избегнат ризиците за финансиската стабилност. Недостигот на приходи влијае на даночните приходи кои бараат реализација на инвестициите. Неодамнешните американски предлози за оданочување на откупите на акции и нереализираните добивки се одговор на овој проблем.
Во филмовите за мафијата на Мартин Скорсезе, шефот традиционално им ги чува приходите од криминал на своите доверливи луѓе. Ако некој си го побара делот, го убива. Никој никогаш нема пристап до своите пари. Како што илустрира разоткривањето на „балонот од сè“, акумулираното богатство на светот може да биде слично илузорно, при што заштедите се оневозможени да се реализираат по нивната сметководствена вредност.
