Пазарите на течен гас се неизвесни за новата грејна сезона, предизвикана од тешко предвидливата ситуација во врска со испораката на гас од Русија во ЕУ, пренесува „Reuters“. Позицијата на Кина, најголемиот увозник на течен природен гас во земјата во 2021-ва година, исто така е нејасна.
Воопшто не е јасно што ќе направи Европа за испораките на руски гас и дали ќе може да ја изгради планираната инфраструктура за регасификација пред почетокот на зимата.
Што би се случило доколку земјите од ЕУ престанат да купуваат гас од Русија и почнат да се потпираат на течен природен гас? Врз основа на количината на гас што заедницата ја добива од руските гасоводи, потпретседателот на „Shell“, Стив Хил, проценува дека ќе бидат потребни 200 милиони тони течен природен гас за покривање на потрошувачката.
„Тоа е околу половина од светското производство на течен природен гас“, рече тој на Светската конференција за гас во Јужна Кореја оваа година.
Не само количините ќе бидат предизвик – традиционално протокот на гас во Европа тече од исток кон запад. Во случај на алтернативни испораки, тоа ќе мора да се промени, бидејќи повеќето терминали за течен гас се во Западна Европа.
Свртувањето на протокот може да биде покомплицирано отколку што сугерираат првите проценки. Ситуацијата е дека некои земји, како што е Британија, можат да добијат многу повеќе течен гас отколку што им е потребно, но немаат цевководи да го испорачаат до други земји од ЕУ, како што е Германија, изјави потпретседателот на „Equinor“, Педер Бјорланд. Ова води до нерамнотежа на многу нивоа, вклучувајќи ја и цената.
Германија во моментов гради терминал за течен гас – досега најголемата европска економија нема таков капацитет и се потпира на соседните земји за купување течен природен гас.
Од друга страна, Пекинг продолжува да ги заострува мерките против коронавирусот, иако остатокот од светот повеќе не ја смета болеста за опасност. Поради враќањето на целосните блокади во градовите како Шангај, увозот на течен природен гас во Кина е намален во првите пет месеци од оваа година.
Аналитичарите коментираат дека на пазарите се појавува уште еден фактор на неизвесност – времето. Минатата зима, повисоките од вообичаените температури во Европа ја спасија грејната сезона поради малите резерви во складиштата за гас. Но, не е јасно каква ќе биде состојбата во претстојната грејна сезона.
Пониските температури од традиционалните повторно ќе ја засилат конкуренцијата за набавки меѓу Европа и Азија и ќе ја зголемат цената на суровините, предупредуваат аналитичарите, цитирани од „Reuters“.
