Централните банки ширум светот го зголемуваат количеството злато што го чуваат, достигнувајќи го највисокото ниво во последните 31 година во 2021-ва година, според „Nikkei Asia Review“.
Според Светскиот совет за злато, регулаторите акумулирале повеќе од 4.500 тони злато во своите резерви во изминатата деценија. Заклучно со септември, залихите изнесуваа приближно 36.000 тони, што е највисоко од 1990-та година, што е за 15% повеќе од претходната деценија.
Вредноста на доларот во однос на златото драстично падна во текот на изминатата деценија бидејќи големото монетарно олеснување продолжува да ја зголемува понудата на американска валута. Иако Федералните резерви на САД почнуваат да ја заоструваат својата кредитна политика, другите централни банки продолжуваат да се префрлаат на злато, што ја одразува светската загриженост за монетарниот режим заснован на доларот.
Златото не е директно поврзано со економијата на која било нација и може да ги издржи превирањата на глобалните финансиски пазари, изјави Адам Глапински, гувернер на полската централна банка (ПЦБ), цитиран од локалните медиуми во септември, објаснувајќи ја акумулацијата на златни резерви од страна на регулаторот. ПЦБ купи околу 100 тони злато во 2019-та година и продолжува да го акумулира овој метал.
Продолжува купувањето злато од економиите во развој. Во првите девет месеци од 2021-ва година, Тајланд акумулирал дополнителни 90 тони, Индија – 70 тони и Бразил – 60 тони.
За разлика од американските државни обврзници и другите средства деноминирани во долари, златото нема камата. Но, унгарската централна банка тројно ги зголеми златните резерви на повеќе од 90 тони во минатата пролет, бидејќи металот беше ослободен од кредитни и ризици од другата страна.
Големите купувања на злато во минатото беа ограничени на руските централни банки и некои други земји кои се обидуваа да се ослободат од зависноста од доларот поради политичките конфронтации со САД.
Неодамна, централните банки на економиите во развој, кои се склони кон колапс на вредноста на нивните валути, и на источноевропските земји со ограничен економски размер се меѓу главните купувачи. Соочен со постојана депрецијација на својата валута, Казахстан нагло го зголеми учеството на златото во девизните резерви.
Централните банки и јавните институции почнаа да ја зголемуваат количината на злато што го поседуваа околу 2009-та година. Пред тоа, тие често продаваа злато за да ги зголемат своите средства деноминирани во долари, како што се американските хартии од вредност. Со оглед на тоа што Соединетите Држави уживаа во енергична економија во 1990-тите како единствена суперсила од крајот на Студената војна, профитот од средствата деноминирани во долари изгледаат привлечни за другите земји.
Глобалната финансиска криза од 2008-ма година предизвика одлив на средства дури и на американските државни обврзници, што доведе до пад на вредноста на средствата деноминирани во долари. Довербата во средствата во долари е разнишана, според пазарниот аналитичар Ицуо Тојошима.
Кризата беше проследена со пониски долгорочни каматни стапки во Соединетите Држави како резултат на големото монетарно олеснување, што го направи долгорочното складирање на средства деноминирани во долари помалку профитабилно. Централните банки на економиите во развој со слаба кредитна моќ почнаа да ги „заштитуваат своите средства со злато“, рече Коичиро Камеи, финансиски аналитичар.
Учеството на доларот во девизните резерви опаѓа, за разлика од златото.
Намалувањето на присуството на доларот делумно се должи на долгорочните падови на вредноста на валутата во однос на златото. Откако американскиот претседател Ричард Никсон ја објави својата одлука во 1971-ва година да стави крај на конверзијата на доларот во злато, вредноста на валутата падна на околу една педесеттина од нејзиното претходно ниво бидејќи понудата на незлатни американски долари се зголеми за околу 30 пати во споредба до последните 50 години.
ФЕД јасно стави до знаење дека става крај на својата политика за лесни пари и предвидува дека ќе почне да ги зголемува каматните стапки во 2022-ра година. Но, централните банки на економиите во развој веројатно ќе продолжат да акумулираат злато на сметка на доларот.
Цените на златото остануваат стабилни, иако металот се смета за неодржлив со зголемување на каматните стапки. На 23-ти декември, златото се тргуваше за 1.807 долари за унца, што е за 2% повеќе од времето пред ФЕД да ја објави својата одлука на 15-ти декември да го забрза намалувањето на политиката за квантитативно олеснување.
