Потпретседателот на Светска банка, Аксел ван Троценбург е ветеран на неговата организација. 62-годишниот управен директор ги водеше преговорите на Светската банка за отпишување на долгот (HIPC) за Светска банка во 1990-тите.
Во интервју за „Handelsblatt“, Ван Троценберг остро ги критикуваше богатите индустриски нации. Според него, тие мора да им помогнат на посиромашните земји во борбата против климатските промени доколку светот сака да ги постигне климатските цели од Париз.
Менаџерот на Светска банка укажува на огромните трошоци за постепено укинување на јагленот, кој тој го проценува на 13 трилиони долари само во Азија во следните 20 години.
„Околу една петтина од глобалните емисии на јаглерод диоксид доаѓаат од преработката на јаглен. Повеќето од Азија. Земјите како Кина, Индија и Индонезија добиваат речиси 60% од електричната енергија од јаглен. Светска банка проценува дека постепеното исфрлање на јагленот само во Азија ќе чини помеѓу 9 и 13 трилиони долари. Кина ќе добие речиси 10 трилиони долари од сумата“, вели експертот.
Дури и преостанатите 3 трилиони долари би значело трошење 150 милијарди долари годишно за 20 години. Покрај тоа, една електрана на јаглен ќе мора да се затвора секој ден во текот на 20 години. Но, ова не се случува. Напротив, во следните неколку години се планира изградба на уште 300 електрани на јаглен, објасни експертот.
Ван Троценберг предупредува и на несаканите ефекти од климатските промени, кои според проценките на Светска банка се закануваат на политичката стабилност на многу земји во развој и може да доведат до сиромаштија уште 100 милиони луѓе.
„Пандемијата на коронавирус сè уште не е завршена и не треба да ги потценуваме ризиците. Што се однесува до вакцинацијата, на пример, сè уште постои очигледна нееднаквост меѓу најсиромашните земји и индустријализираните нации. Во Африка, помалку од 4% од луѓето се целосно вакцинирани. Пандемијата покажа дека не можете да се одбраните. Светската банка ќе го направи својот дел и ќе обезбеди 20 милијарди долари за набавка и инјектирање на вакцини. Во Рим мора да зборуваме и за закрепнување на светската економија, бидејќи и овде има многу нерамномерен развој меѓу богатите и сиромашните земји. Економиите во индустријализираните земји растат во просек по околу пет отсто, во најсиромашните растот е само 0,5 отсто“, изјави потпретседателот на Светска банка.
Според економистот, кризата со коронавирусот дополнително ја влоши глобалната економска нееднаквост. Ван Троценберг исто така тврди дека структурата на долгот на посиромашните земји значително се променила во последните години.
„Во минатото главните доверители беа членовите на парискиот клуб, односно пред се богатите земји на ОЕЦД. Денес, земјите надвор од парискиот клуб се најголеми доверители. Ова го отежнува презакажувањето. Има и приватни купувачи на државни обврзници од посиромашните земји. Пред сѐ, потребна ни е поголема транспарентност за тоа кој на кого и колку му должи. Во моментов, на најсиромашните должници им се одложува плаќањето на каматата и главнината. Потоа треба да разговараме за реструктуирање“, рече тој.
Со други зборови, за да се спречи нова должничка криза, мора да се најде последователна регулатива за мораториумот на долгот што земјите од Г20 им го доделија на најсиромашните земји досега.
