Индија бара покритие за загубите предизвикани од климатските катастрофи, а земјата ќе го каже својот став за ова прашање за време на самитот на ОН за климата, познат како COP26.
„Нашето барање е ова: мора да има компензација за направените трошоци и тоа мора да го сносат развиените нации“, рече Рамешвар Прасад Гупта, службеник во индиското Министерство за животна средина.
Лидери и дипломати од целиот свет ќе се соберат во Глазгов, Шкотска, на годишниот самит за климата за да се спречат влошените ефекти од глобалното затоплување. Според Гупта, помошта од климатските катастрофи се очекува да биде главно прашање во разговорите, а ова прашање е нешто што Индија веќе го допре за време на посетата на американскиот дипломат за климата Џон Кери. Богатите земји се одговорни за повеќето стакленички гасови кои ја загреваат планетата.
Парискиот климатски договор од 2015-та година е патоказ за справување со „загубите и штетите“ од климатските промени, но ги остава прашањата за одговорност и обесштетување на неодговорените. Дискусиите започнаа во 2013-та година на претходниот самит во Варшава, но техничките детали за тоа како да се направат вакви дознаки сѐ уште се нејасни.
Општата идеја е дека врз основа на историскиот придонес за глобалните стакленички гасови, земјите ќе обезбедат компензација за штетата што еден ден ќе ја предизвика загадувањето со стакленички гасови. Земјите погодени од климатски катастрофи потоа можат да бараат компензација. Но, не сите катастрофи се предизвикани од климатските промени, а научниците дури неодамна започнаа напорна работа за да пресметаат како и колку затоплувањето на атмосферата доведе до специфичен екстремен временски настан.
Денес, Индија е трет најголем загадувач со стакленички гасови во светот на годишно ниво и е меѓу првите десет загадувачи историски, што значи дека ќе мора да обезбеди компензација и на други земји. Поради оваа причина, многу е веројатно дека Индија должи многу повеќе пари отколку што треба да добие во форма на климатски компензација од други земји.
Постигнување климатска неутралност
Индија е единствената земја меѓу 10-те најголеми економии во светот што не си поставила цел да ги намали емисиите. Дури и соседна Кина веќе има слична стратегија со хоризонт до 2060-та година, која заостанува една деценија зад земјите како што се САД, Велика Британија и Европската унија (ЕУ). Претходно оваа година, Индија објави дека размислува да постави краен рок за постигнување јаглеродна неутралност, но владата сè уште го одложува тоа.
Не сите земји треба да прогласат цел за постигнување неутралност на климата пред состанокот во Глазгов, рече индискиот министер за животна средина Бупендер Јадав.
Развиените земји мораа да обезбедуваат 100 милијарди долари секоја година на земјите во развој за финансирање на борбата против климатските промени, почнувајќи од 2020-та година. Парите ќе се користат за проекти кои ги намалуваат емисиите и им помагаат на земјите да се прилагодат на новата реалност. Последната вредност на пакетот беше околу 90 милијарди долари, а надежите за целосна посветеност се намалија како што се приближуваше конференцијата во Глазгов.
