Како ќе се развива светската економија и пазарите во следната година, беше запрашан економистот Нуриел Рубини, познат и како д -р Пропаст,бидејќи ја предвиде глобалната економска криза во 2008 година.
Неговата проценка е дека постојат четири сценарија кои можат да се случат.
Заздравувањето во првата половина на 2021 година го отвори патот за значително помал економски раст и скок на инфлацијата на нивоа значително повисоки од двата проценти поставени од централните банки. Причината за ова се последиците од ширењето на делта варијантата на корона вирусот, „чеповите“ во синџирите на снабдување и пазарите на труд, недостаток на материјали, финални производи и работници, пишува Рубини во авторскиот текст за „Project Syndicate“.
Приносите на обврзниците опаднаа во последните месеци, а неодамнешната корекција на берзата беше скромна досега, што ја одразува надежта дека благата стагнација ќе се покаже привремена.
Четирите можни сценарија зависат од тоа дали растот ќе се забрза или забави, и дали инфлацијата ќе остане повисока за стално или ќе забави.
Првото сценарио – „Goldilocks“
Аналитичарите на Волстрит и повеќето политичари предвидуваат сценарио познато како „Goldilocks“, кое предвидува силен раст со инфлација од два проценти, што е цел на централните банки. Според ова мислење, неодамнешната стагфлација во голема мера се должи на делта варијантата на корона вирусот. Кога ќе исчезне, освен ако не се појави повеќе заразна варијанта, „чеповите“ во снабдувањето исто така ќе исчезнат, а растот ќе се забрза, додека инфлацијата ќе паѓа.
За пазарите, ова ќе биде продолжение на изгледите за „тргување со рефлација“ од почетокот на оваа година, кога се надеваше дека посилниот раст ќе поддржи посилна заработка, па дури и повисоки цени на акциите. Во ова розово сценарио, инфлацијата би се намалила, задржувајќи ги инфлаторните очекувањата од околу 2 проценти, приносите на обврзниците постепено ќе растат заедно со реалните каматни стапки, а централните банки ќе бидат во позиција да го намалат квантитативното олеснување без разнишани пазари на акции или обврзници.
Второ сценарио – „Прегревање“
Второто сценарио вклучува прегревање. Во тоа сценарио, растот ќе се забрза и нема да има „чепови“ во снабдувањето, но инфлацијата ќе остане на високо ниво, бидејќи ќе се испостави да биде трајна, а не привремена.
Со непотрошени заштеди и голема побарувачка, лабавата монетарна и фискална политика само дополнително ќе ја зголеми агрегатната побарувачка. Растот што произлегува ќе биде придружен со постојана инфлација, побивајќи го верувањето на централните банки дека растот на цените е привремен.
Реакцијата на пазарот на „прегревање“ ќе зависи од тоа како ќе реагираат централните банки.
Третото сценарио – Стагфлација
Третото сценарио е моменталната стагфлација, со висока инфлација и многу помал и побавен раст на среден рок. Во овој случај, инфлацијата ќе продолжи да се поттикнува со лабава монетарна, кредитна и фискална политика.
Централните банки, заробени во долгови, поради високиот сооднос на јавниот и приватниот долг, би се бореле да ја нормализираат инфлацијата без да го доведат до колапс финансискиот пазар.
Покрај тоа, среднорочните шокови на понудата дополнително ќе го забават растот и ќе ги зголемат производствените цени, со што ќе се зголемат инфлаторните притисоци. Таквите шокови можат да бидат предизвикани од деглобализација, пораст на протекционизмот, балканизација на глобалните синџири на снабдување, растечката просечна старост во развиените земји, раздорот меѓу Кина и Америка, ефектите од климатските промени, пандемиите, сајбер -војните и реакциите на растечката нееднаквост.
Четврто сценарио- забавување
Четвртото сценарио претпоставува забавување на растот. Послабата агрегатна побарувачка ќе се покаже како мрачна нова нормалност, а не минлива работа, особено ако пакетите помош се повлечат прерано.
Во тој случај, помалата побарувачка и забавениот раст ќе доведат до пониска инфлација, вредностите на акциите ќе пресликааат помали шанси за раст, а приносите на обврзниците ќе паднат уште подлабоко.
Кое сценарио е најреално?
Додека аналитичарите и владите го „туркаат“ сценариото „Goldilocks“, Рубини тврди дека сценариото за „прегревање“ е посигурно.
Ако ги земеме предвид сегашните лабави монетарни, фискални и кредитни политики, постепеното исчезнување на делта варијантата на вирусот и „чеповите“ во синџирите на снабдување, би го прегреале растот и централните банки би биле оставени во сендвич. Соочени со стапицата на долгот и трајната инфлација над целта, централните банки речиси сигурно ќе ја следат линијата на најмал отпор и ќе доцнат со делување, дури и ако фискалната политика остане лабава, тврди Рубини.
