Многу дискусии, многу размислувања, согледувања, искуства и потенцијални можни решенија и разврски за проблемите односно предизвиците со кои се соочува целокупната светска економија. Сите релевантни фактори беа присутни и долго дискутираа за проблемите и можните решенија и согласни се дека на светската економија неопходен и е раст !? И тоа не каков било, туку околу 2-3 %. Смешно навистина. Се прашувам дали воопшто има смисла ваквиот собир воопшто. Дали е тоа собир за усогласување на желбите или е собир за да се најде решение за остварување на истите. Очигледно повеќе е првото бидејќи во однос на решенијата не слушнавме ништо ново. Но, да одиме со ред :
– Прво и основно, врз основа на искажаните ставови нема агресивни и вознемирувачки тонови во однос на монетарните политики и влијанието на истите врз вредноста на валутите односно економиите на тие земји. Заклучокот е дека таквите мерки се во функција на доведување на ред во “куќата“ а не се со цел да предизвикуваат неред во глобалниот свет на финансиите. Затоа и не се осудени од учесниците.
– Збунувачки полемики во врска со тезата дали олеснувачките монетарни политики треба да бидат применети насекаде каде е неопходно убрзување на растот на економијата (по примерот на САД) и излез при евентуално макар и приближно достигнување на растот. Потврдата од групата дека ваквата политика е релативно добра, му го даде неопходното алиби на тимот на САД кој можеби на овој начин (со косензус) бара меѓународна потврда (помилување) за политиките кои ги применува (не баш успешно) како добри бидејки и некои други земји се одлучија да ги следат ваквите чекори. Овде морам да напоменам дека голем број на независни аналитичари и луѓе за кои се смета дека се добри познавачи на монетарната и економска политика сметаат дека токму ваквите методи кои се применуваат од страна на најразвиените земји во светот под изговор дека ја спасуваат светската економија од длабока рецесија всушност ќе предизвикаат уште подлабока криза бидејќи со таквото делување само го одлагаат најлошото, односно прават уште полошо бидејќи проблемот се потхранува и станува поголем и понеодржлив, а системот станува многу позависен од дополнителни понатамошни интервенции.
Едногласен е единствено заклучокот дека ваквите политики треба внимателно да се имплементираат со добро пресметани параметри на ризики дека доколку започне тренд на подобрување на економските показатели ваквите политики треба исто така да бидат внимателно напуштени заради стабилизација на потенцијалната инфлација односно стабилизација на пазарите. Стабилизацијата и закрепнувањето на најразвиените економии исто така е заклучено дека во голема мера ќе ги заштити од потреси и помогне во растот помалите односно економиите во развој. Па така ова е уште едно оправдание за исправноста на ваквите политики на најразвиените.
– Следно размислување е дека нестабилнота монетарна политика носи ризик од појава на поглема дисторзија во пооделните пазари (посебно кај недвижностите) и појава на ценовна волатилност што исто така може да биде негативно и обесхрабрувачки за инвеститорите кои во такви околности остануваат резервирани. Ваквата појава може да доведе до забавување на растот и развојот дополнително. Ова е уште еден аргумент плус за монетарните интервенции.
– Нормално, за дополнително оправдување на монетарците беше заклучено дека мора фискалната политика да се преиспита доплнително и да се прилагоди колку што е можно повеќе на поновата економска реалност. Тука сме барем согласни сите со оглед дека е тоа најновата и најмодерна болест на политичарите во целиот свет. А тоа е непродуктивното трошење на средства далеку над можности и суштинските реални потреби.
– И за крај заклучок дека светската економија како систем станува се повеќе меѓусебно зависна односно поврзана што е и добро и пожелно поготово со подобрена комуникација и соработка помеѓу земјите пооделно бидејки го намалува и амортизира ризикот со можноста за взаемно планско дејствување онаму каде за тоа ќе се појави потреба.
Сето ова можеби звучи убаво и охрабрувачки но да не заборавиме дека економските показатели се прескромни за било какво пооптимистичко расположение на пазарите. Во такви околности а и во недостик на поважни вести и настани на економски план очекуваме мирна недела на пазарите без поголеми потреси. Настани кој можеби е вредно да бидат напоменати се објавата на очекуваната стапка на инфлацијата во еврозоната во 11 часот во Петок и во 14:30 часот истиот ден е објавата за прелиминарниот БНП на САД. Доколку има отстапувања од прогнозите можно е да дојде до појава на пооштра пазарна реакција.
Г-20 е за раст !
