Кога ќе стигне отказното решение, светот знае да се сруши за неколку секунди. Особено ако тоа е работа во која си вложил години, надежи, стабилност. Но, за некои, токму тој момент бил првата лекција дека новиот живот може да продолжи и без сигурна плата на први.
„Не можев да дишам. Како да ми го исфрлија тепихот под нозете“, вели 42-годишната Венера, поранешен менаџер во фирма во Скопје.
По 17 години работа, доби отказ заедно со уште 10-тина колеги, откако сопственикот одлучил да ја пресели фирмата во Бугарија.
„Прво бев лута, потоа уплашена. Но најдолго – празна. Не знаев што да правам“.
Венера денес прави домашни рачно изработени чанти од платно и кожа. Почнала со заштеда од 300 евра и машината на нејзината мајка. Ги продава преку Инстаграм и веќе има редовни муштерии од Германија, Швајцарија и дури од Канада.
„Не станав богата, ама си ја вратив контролата над сопствениот живот. Тоа вреди повеќе од било каква плата“, вели таа.
Наспроти неа, 29-годишниот Арбен од Скопје останал без работа откако маркетинг агенцијата каде што работел затворила преку ноќ.
Немал заштеда, живеел под кирија, и се соочил со месечни обврски кои не чекаат.
„Првите недели не знаев каде одам. Спиев лошо, се хранев уште полошо“, признава.
Но, решил да се врати во родното село кај дедо му и да се фокусира на нешто сосема ново – сточарство.
„Бев дете растено на асфалт, ама во тишината на селото си го слушнав гласот“, вели со насмевка. Денес има 30 кози, прави сирење и продава млеко.
Психологот Сања Љубеновиќ вели дека отказот може да предизвика мини-идентитетска криза, особено ако работата била столбот на личниот живот.
„Во тие моменти, најважно е да се поддржат луѓето не само финансиски, туку и емотивно. Не секој веднаш гледа можност, многумина гледаат само загуба“.
Но, токму тука, во пукнатините, се раѓаат нови идеи.
Животот по отказ не мора да биде само борба за преживување. Понекогаш е шанса за растење.
За некои тоа значи нов занает, за други враќање кон природата, а за трети – откривање на себе си, без наметнатите рамки на сигурноста.
Понекогаш, кога ќе те затворат во ќош, ќе сфатиш дека таму е и прозорецот.
Б.З.М.
