Европските капацитети за складирање гас се полни на нешто помалку од 51% од нивниот капацитет, според податоците од „Gas Infrastructure Europe“.
Повеќето земји во Европа моментално инјектираат гас, а многу малку се уште се блиску до целта од најмалку 90% целосен капацитет за складирање гас до 1 ноември – Португалија (95% од капацитетот), Шпанија (73%), Белгија (71%) и Италија (62%). Се чини дека Европската комисија (ЕК) е сè повеќе склона да усвои пофлексибилен пристап кон резервите на гас, а се очекува и намалување на целта од 90%.
Со оглед на ниското ниво од кое започна програмата за инјектирање, податоците досега се добри, пишува колумнистот на „Bloomberg“, Хавиер Блас, во коментар. Тој потсетува дека поради лошите временски услови, земјите од ЕУ ги исцрпија своите резерви на гас и ја завршија грејната сезона со исполнети 33,5% од капацитетите за складирање гас, во споредба со 55% во претходните две години. Според експертските проценки, заедницата нема да има потреба од толку многу гас, бидејќи рамнотежата изгубена за време на енергетската криза во 2022-ра година почнува да се враќа на пазарите на гас. Потрошувачката е исто така помала отколку пред неколку години.
Донекаде флексибилните цели ќе го спречат порастот на цените на гасот во лето, но во зима заедницата може да изгуби едно од своите сидра, на кое се потпираше за да ја одржи ниската цена на природниот гас, пишува и „Bloomberg“. Според публикацијата, еден од нејасните фактори што ќе влијаат на пазарот оваа зима е политиката на Вашингтон.
Во моментов, американскиот претседател ги остави Русија и Украина малку да се „тепаат“, со надеж дека ќе станат поприлагодливи во евентуалните преговори. Сепак, не е јасно дали нема да има притисок врз Москва во наредните месеци, а ЕУ сè уште се потпира на рускиот гас – течниот гас, на пример, сочинува 7% од вкупниот увоз на природен гас во заедницата, а гасот преку цевки – речиси 12%.
Во зима, цената на гасот достигна највисоко ниво во последните две години (околу 57 евра за мегават-час) во услови на геополитички тензии и суспендиран транзит на руски гас низ Украина. Така, ЕУ мора повеќе да се потпира на течен гас, но ова не е толку лоша перспектива – Кина, која традиционално е најголемиот пазар за течен гас, сега ги ограничува купувањата поради сè поочигледното забавување на економијата и трговската војна со САД. Ова значи дека танкерите со течен гас почесто се упатуваат кон Европа.
Но, ова би можело да се промени ако САД и Кина „се сложуваат“ и Пекинг одлучи повторно да купува американски природен гас.
И третиот сериозен фактор за цената е времето. Пролетта е свежа во Азија и тоа ја намалува потребата од електрична енергија (од гасни електрани).
Од почетокот на јуни, цената на холандската TTF берза се движи во опсег од 35-36 евра за мегават-час. Трговците сега се фокусирани на постапката за вбризгување гас во европските складишта на гас, во услови на годишни поправки на норвешките гасни капацитети.
