Невронаучниците го создадоа најголемиот дијаграм и мапа на функцијата на мозокот кај цицачите користејќи ткиво од делот на церебралниот кортекс на глувчето одговорен за видот – достигнување што може да обезбеди подлабок увид во тоа како функционира човечкиот мозок.
Врз основа на примерок од ткиво со големина на зрно песок, тие создадоа мапа на архитектурата на мозокот која содржи повеќе од 200.000 клетки, вклучувајќи околу 84.000 нервни клетки – неврони – и околу 524 милиони врски меѓу нив на точките на допир наречени синапси.
Собраните податоци вклучуваат околу 5,4 километри нервни врски во делот од мозокот одговорен за обработка на визуелните информации кои доаѓаат од очите.
„Милиони синапси и стотици илјади клетки доаѓаат во толку многу различни форми и големини, со неверојатна сложеност. Набљудувањето на таа сложеност нè прави да чувствуваме стравопочит кон сложеноста на нашите сопствени умови“, рече невронаучникот Форест Колман од Институтот за истражување на мозокот Ален, еден од водечките научници во студијата објавена во средата во списанието Nature.
Церебралниот кортекс е надворешниот слој на мозокот и главното седиште на свесна перцепција, одлучување, планирање и извршување на движењата.
„Научниците ја проучуваат структурата и анатомијата на мозокот повеќе од сто години – вклучувајќи ја морфологијата на различни типови на клетки и нивните меѓусебни врски. Во исто време, тие се обидуваат да ги опишат функциите на невроните, на пример, какви информации обработуваат“, рече невронаучникот Андреас Толиас од Медицинскиот факултет BCB, еден од водачите на истражувањето.
„Сепак, предизвикот беше да се разбере како функцијата на невроните се јавува на ниво на синапсите, бидејќи е неопходно да се проучуваат и функцијата и структурата во истите неврони. Нашето истражување претставува најголем обид досега за систематско комбинирање на структурата и функцијата на мозокот во еден глушец“, додаде Толијас.
Иако постојат јасни разлики помеѓу мозокот на човекот и глувчето, многу организациски принципи остануваат зачувани кај видовите.
Истражувањето го спроведе научниот конзорциум MICrONS, кој обединува повеќе од 150 научници од различни институции.
Научниците од BCB ја мапираа нервната активност во кубен милиметар од визуелниот кортекс на мозокот, снимајќи ги одговорите на невроните додека лабораториски глушец, поставен на лента за трчање, гледаше различни видеа – вклучувајќи сцени од филмот Матрикс.
Глувчето е генетски модифицирано така што неговите нервни клетки испуштаат флуоресцентна светлина за време на активноста.
„Прво, разбирањето на правилата со кои се формираат синапсите во мозокот може да помогне да се објаснат различни невролошки и психијатриски нарушувања, како што се аутизмот и шизофренијата, кои можат да произлезат од суптилни абнормалности во врските меѓу клетките. Второ, прецизното знаење како нервните врски ја обликуваат функцијата на мозокот ни овозможува да ги откриеме основните механизми на запчаникот.
