Шпанија во последниве години привлече голем број Американци благодарение на топлата клима и попристапниот начин на живот. Сега се поставува прашањето дали крајот на програмата за „златна виза“ на земјата ќе го запре приливот, пишува „Bloomberg“.
„Златните визи“, кои им овозможуваат на богатите странци да добијат втор пасош со инвестирање во имот, станаа сè попопуларни од пандемијата. Но, цените на становите се зголемија и приливот на нови жители предизвика незадоволство на Стариот континент. Во јуни во Шпанија живееле околу 41.000 Американците, 39% повеќе од три години порано и двојно повеќе од 2014-та година.
Шпанија неодамна објави дека официјално ќе ја заврши својата програма за „златна виза“ од 3-ти април, околу една година откако првично беше предложена промената. Но, тоа не ги спречува Американците да бараат начини да добијат жителство во земјата. А интересот се зголемува по тензичните претседателски избори.
„Истражувањата не запираат“, вели Мет Андерсон, Американец кој работи како агент за недвижнини во Мајорка. Тој додава дека американските купувачи на шпанскиот остров пораснале за 12% минатата година и забележува дека квалитетот на меѓународните училишта и топлото време се клучни причини зошто многу Американци се преселуваат.
Скоро 15.000 „златни визи“ се издаваат во Шпанија откако програмата беше лансирана во 2013-та година, според најновите годишни податоци на владата. Визата им овозможува на странците да добијат постојан престој откако ќе купат куќа за најмалку 500.000 евра и престој во земјава најмалку пет години.
Но, со крајот на програмата, Американците кои се уште сакаат да ги искористат предностите ќе мора да побрзаат. Арманд Артон, извршен директор на консултантската фирма „Arton Capital“, рече дека неговата агенција забележала „извонреден пораст на барањата“ во последниве месеци. И „Golden Partners“, агенција специјализирана за луксузни имоти во Шпанија, известува дека побарувачката нагло се зголемила во последните денови по усвојувањето на новата политика.
Кристина Цеспедес, адвокатка во „Balearic Legal & Tax“, вели дека политиката на Шпанија за обработка на документите за 20 дена – за разлика од повеќемесечната процедура во Португалија – охрабрува многумина да се обидат, иако времето истекува. Но, многу клиенти кои сѐ уште не купиле имот за 500.000 евра, почнаа да бараат алтернативи за да добијат живеалиште, забележува таа.
Деби Картер (61), која неодамна се пензионираше, во октомври се пресели од Мербл Фолс, Тексас, во Валенсија преку т.н. повикани непрофитна виза. Типично наменета за пензионери, им овозможува на невработените лица да живеат во земјата доколку докажат дека имаат средства за тоа. Визата може да се обнови додека не се постигне постојан престој по пет години, но потребен е минимален гарантиран годишен приход од 28.800 евра.
Картер, поранешен туристички водич, вели дека ја добила визата пред три месеци и плаќа 1.750 евра месечно за двособен стан со нејзиниот сопруг. Со вкупен буџет од околу 45.000 евра годишно, таа како причини за нивното преместување ја наведува потрагата по подостапна и помалку поларизирана политичка средина. Таа го сака и побавното темпо на живот во Шпанија и движењето без автомобил.
Сузан Робитај е уште еден пример за американски државјанин кој можел да се насели во Шпанија со различен вид виза, иако по цена. Таа се пресели во Мадрид во август со дигитална номадска виза, програма проширена пред две години за да им овозможи на луѓето кои работат за странски компании да живеат во Шпанија најмалку три години. Визата е една од причините поради која земјата се смета за најдобра за дигиталните номади, се вели во извештајот од јули, кој исто така истакна дека Шпанија не го оданочува приходот заработен во странство.
