Научниците велат дека можеби откриле потенцијална причина за необјаснето зголемување на случаите на рак ширум светот.
До 2024 година, се проценува дека околу два милиони луѓе во САД ќе бидат дијагностицирани со рак, бројка што нагло се зголеми во последниве години. Досегашните „виновници“ за зголемувањето на бројот на заболени беа главно генетиката, исхраната и начинот на живот, но според научните студии тие не дадоа доволно убедливо објаснување и ги збунија научниците… до сега.
Истражувачите од Калифорнија заклучија дека изложеноста на микропластика може да игра улога во зголемувањето на случаите на рак на дебелото црево, па дури и на белите дробови. Студијата, објавена претходно овој месец во списанието ACS Publications Environmental Science & Technology, вели: „Заклучуваме дека изложувањето на микропластика е „сомнително“ за негативните ефекти врз дебелото и тенкото црево кај луѓето“.
Покрај тоа, микропластиката е поврзана со хронично воспаление и оштетување на имунолошкиот систем.
„Врз основа на резултатите, ја идентификувавме изложеноста на микропластика како „сомнителна“ како опасност за човечкиот дигестивен систем, вклучително и можна поврзаност со рак на дебелото црево, користејќи клучни карактеристики на канцерогениот пристап“, се додава во студијата.
Исто така, откриено е дека микропластиката може да влијае на плодноста, да го намали бројот на сперматозоиди кај мажите и да има штетен ефект врз јајниците и плацентата кај жените. Микропластичните честички можат да предизвикаат и воспаление на респираторниот тракт, а со тоа да го зголемат ризикот од развој на рак на белите дробови.
Истражувачите додадоа:
„Микропластиката е широко распространета и подвижна во околината и е откриена во воздухот, површинските води, крајбрежните плажи, седиментите и храната. Пронајдена е дури и на оддалечени и недопрени места, вклучувајќи го Антарктикот, длабоките океански ровови и арктичкиот мраз“.
Поради нивната мала големина, микропластиката полесно влегува и се шири во човечкото тело во споредба со поголемите честички, откриена е во човечката плацента, мајчиното млеко и црниот дроб.
Професорката Трејси Џ. Вудруф, експерт за акушерство, гинекологија и репродуктивни науки и виш автор на студијата, рече: „Овие микропластики се суштински загадувачи на воздухот со честички и знаеме дека овој тип на загадување е штетен“.
Ваквите откритија би можеле да послужат како повик за будење за многу компании ширум светот кои произведуваат огромни количини пластика секоја година. На пример, минатата година беа произведени речиси 460 милиони метрички тони пластика, а таа бројка се очекува да се зголеми на 1,1 милијарди тони до 2050 година.
Николас Чартерс, првиот автор на студијата, повика: „Ги повикуваме регулаторните агенции и политичките лидери да го разгледаат се поголемиот број докази за здравствените штети предизвикани од микропластиката, вклучително и ракот на дебелото црево и белите дробови“.
