Растот на платите е забавен во големите економии во последните шест месеци. Ова е уште еден сигнал дека централните банки се под зголемен притисок да започнат со намалување на клучните каматни стапки во првата половина од годината, пишува „Financial Times“.
Годишниот раст на пријавените плати изнесуваше 3,8 отсто во САД во декември по стабилен, двегодишен пад од врвот од 9,5 отсто на крајот на 2021-ва година, според податоците за следење на платите меѓу земјите објавени од страна на барањето за работа „Indeed“.
Годишниот раст на платите изнесува 3,8% во еврозоната, што е намалување од врвот од 5,2% во 2022 година, велат од „Indeed“. Дури и во Британија, каде што растот е посилен и поодржлив, просечното ниво на плата во огласите за работа е за 6,6% повисоко од годишното ниво, во однос на врвот од 7,4% во јуни.
Податоците ќе ги уверат централните банкари кои се загрижени дека ќе биде потешко одржливо да се намали инфлацијата доколку платите продолжат брзо да растат и компаниите ги пренесат трошоците на потрошувачите.
Целокупната слика нуди „добри вести за работниците и барателите на работа“, велат од „Indeed“, бидејќи побавното темпо на раст сè уште го надмина растот на потрошувачките цени, поддржувајќи го закрепнувањето на животниот стандард.
Инфлацијата нагло забави во сите големи економии во текот на изминатата година, при што најновите бројки покажуваат дека таа е на 3,4% во САД, 2,9% во еврозоната и 3,9% во Велика Британија. Сепак, ценовните притисоци сè уште постојат, а инфлацијата во услужниот сектор сè уште е превисока за да им донесе утеха на централните банкари.
Инвеститорите се обложуваат дека Федералните резерви би можеле да почнат да ги намалуваат клучните стапки уште во март, доколку ценовните притисоци продолжат да се намалуваат, при што Европската централна банка ќе следи во април и Банката на Англија во мај.
Но, централните банкари предупредија дека ќе им требаат многу појасни докази дека пазарите на трудот се оладиле доволно за да ја насочат инфлацијата постојано пониска пред да ја олеснат монетарната политика.
Навистина, следењето на платите, што ги покрива Франција, Германија, Италија, Холандија и Шпанија, покажува дека сликата е поинаква низ еврозоната, со ценовните притисоци сè уште силни во земји како Холандија и Германија, каде што секторите со ниски плати се борат да најдат нови работни места вработени. .
Развиена во соработка со Централната банка на Ирска, алатката го привлекува вниманието на централните банкари бидејќи платата што им се нуди на новите регрути може да биде ран сигнал за насоката на платите за вработениот персонал.
Павел Адријан, економист во „Indeed“, вели дека бројките покажуваат дека пазарите на трудот „достигнале превртена точка“ на двете страни на Атлантикот, со раширени забавувања во повеќето занимања, „сугерирајќи дека ова не е нишан феномен“.
Но, Адријан, исто така, предупреди дека може да биде потребно многу подолго во еврозоната отколку во САД за да се забави растот на платите до стапката од 3 отсто што централните банки ја сметаат за компатибилна со инфлацијата од 2 отсто и дека „патот за ЕЦБ ќе биде понееднаков“.
Тоа е затоа што многу европски работници се опфатени со повеќегодишни секторски договори за плати кои полека ја достигнуваат инфлацијата, а за многумина треба повторно да се преговара во 2024-та година. Некои земји, исто така, штотуку ги зголемија своите минимални плати, што може да има секундарен ефект врз просечна плата.
Главниот економист на ЕЦБ, Филип Лејн, во интервју минатата недела рече дека „ќе биде потребно време за да се добие добро чувство дали порамнувањето на платите забавува“. Постигнувањето раст на платите од 3 отсто ќе биде „постепен процес“, додаде тој.
