Секој ден, стотици камионџии од Македонија се соочуваат со долги и непредвидливи чекања на границите со соседните земји. Ова не само што им го отежнува работењето, туку и им нанесува голема економска штета.
Според последното истражување на Светска банка, камионџиите во Балканот годишно губат многу време поради административните бариери на границите. Ова значи дека во просек, секој камионџија поминува 40 минути на секоја граница, што многу често се зголемува до неколку часа или дури до неколку дена во време на висока фреквентност или посебни мерки.
Еден од проблемите е што Македонија не е дел од Европската Унија и македонскиот камионџија практично не може да ги користи предностите на таканаречениот „Мобилити пакет“, кој им овозможува на возачите да возат од една во друга земја без никаков проблем.
Овој пакет вклучува хармонизација на правилата за возачките дозволи, технички прегледи, социјални стандарди и друго.
„Ние сме во многу неповолна ситуација. Немаме билатерални договори со земјите од ЕУ и секогаш мораме да чекаме на царина. Некогаш се случува и по неколку дена да чекаме на граница, особено на унгарска и на хрватска граница каде што цариниците се најстроги“, вели Илија Богоевски, возач на камион со 15-годишно искуство.
Богоевски додава дека ова не само што делува на заработувачката, туку и им ја загрозува безбедноста и здравјето.
„Мораме да спиеме во камионите, да јадеме лоша храна, да се тушираме со пластични шишиња, да се изложуваме на стрес и умор. Сè тоа влијае на нашата концентрација и ризикот од несреќи“, кажува тој.
Според експертите со коишто разговараше Денар, овие проблеми може да се решат со потпишување на билатерални договори со земјите од ЕУ, кои би им овозможиле на македонските камионџии да се третираат како нивните колеги од ЕУ.
Исто така, возачите бараат од владата да ги поддржи камионџиите со финансиска помош и да ги подобри условите за работа.
„Ние сме важен дел од економијата и заслужуваме почит и поддршка. Не сакаме да бидеме заборавени и занемарени. Сакаме да работиме нормално и да живееме достојно“, заклучува Богоевски.
Б.З.М.
