Американската влада го достигна својот лимит за задолжување познат како плафон на долгот, пишува Гардијан, означувајќи го почетокот на она што се очекува да биде жестока битка за буџетот на владата што се заканува да ја влоши и онака несигурната економска перспектива.
Американската министерка за финансии Џенет Јелен рече дека сега се воведуваат „итни мерки“ за да се спречи САД да не ги исполнат своите обврски – со префрлање на некои пари за да се избегне банкрот. Мерките ќе бидат во сила неколку месеци, но доколку не се зголеми лимитот, федералната влада ќе остане без средства.
Колку е горната граница на долгот?
Американскиот Конгрес има можност да постави ограничување за тоа колку американската влада може да позајми за да ги покрие своите трошоци. Овој лимит се нарекува плафон на долг и сегашниот лимит е 31,4 трилиони долари. Позајмувањето пари и помага на федералната влада да ги плати трошоците како што се бенефиции за социјално осигурување и плати за членовите на американската војска.
Што ќе се случи ако не се подигне плафонот на долгот?
Ако Конгресот не го подигне плафонот на долгот во наредните месеци, работите брзо ќе се претворат во лоши за економијата, предупреди Џенет.
„Неисполнувањето на обврските од страна на владата ќе предизвика непоправлива штета на американската економија, животите на сите Американци и глобалната финансиска стабилност“, рече таа.
Ако федералната влада не ги исполни своите заеми, инвеститорите би можеле да ја изгубат довербата во американскиот долар, што ќе доведе до послаб американски долар, пониски акции и отпуштања. Дури и да се подигне плафонот на долгот, долготрајната борба околу тоа сепак може да предизвика долгорочна финансиска штета.
За време на битките за горната граница на долгот, да речеме во 2011 година, агенцијата за кредитен рејтинг „Стандард и Пурс“ го намали кредитниот рејтинг на американската влада за прв пат во историјата, што го направи поскапо за американската влада да позајмува пари потоа.
Зошто Конгресот не го подига плафонот на долгот?
Републиканците имаат ново мнозинство во Претставничкиот дом и го гледаат плафонот на долгот како потенцијална пречка за преговарање за намалување на трошоците.
Претседателот на Претставничкиот дом Кевин Мекарти во неделата изјави за Фокс њуз дека достигнувањето на границата на долгот е тест за посветеноста на партијата за намалување на трошоците.
„Не можете само да го зголемите. Да го промениме нашето однесување за доброто на Америка. Затоа што она што ќе го направиме е да ја банкротираме оваа земја ако не го промениме нашето однесување денес“.
Прес секретарот на Белата куќа Карин Жан-Пјер рече дека администрацијата нема да се вклучи во „никакви преговори“. „Тоа треба да се прави дома без услови“, додаде таа. Во заедничката изјава, лидерот на мнозинството во Сенатот, Чак Шумер и лидерот на малцинството во Претставничкиот дом, Хаким Џефрис рекоа дека демократите сакаат брзо да се движат за да го поминат новиот плафон за долгот.
„Во претходните ограничувања на долгот видовме дека дури и заканата од неисполнување на обврските води до уште поголеми трошоци за невработените семејства.
Зошто постои граница за долгот?
Експертите со години укажуваат дека не постои добра причина зошто постои граница на долгот и дека зголемувањата треба да бидат рутински. Неколку други држави имаат слични ограничувања, а во поновата историја тоа е главно политички преговарачки чин.
Што може да се очекува следно?
Се претпоставува дека ќе следат неколкумесечни борби. Планот на Републиканците се уште не е јасен, но јасно е дека новата партија, поточно нејзиното конзервативно крило, сака да остави свој белег.
Борбите за подигање на плафонот на долгот доведоа до блокада на владата во минатото. Најдолгата блокада траеше 35 дена и започна на 22 декември 2018 година.
