Официјално Французинката Жан Луиз Калман живеела најдолго на светот, а тоа го докажуваат документите. Родена е на 21 февруари 1875 година, а починала на 4 август 1997 година. Таа живеела точно 122 години и 164 дена, без поголеми болести и била прилично жива старица, висока 150 сантиметри и тешка само 45 килограми. Сакала да се фали дека никогаш не била болна.
Таа е родена во богато семејство во Арл во Прованса: нејзиниот татко бил бродоградител, а нејзината мајка била од семејство на мелничар. Сите членови на нејзиното семејство биле долговечни. Мајка и живеела 86 години, татко и 93, а брат и 97 години.
Имала лесно детство, завршила училиште на 16 години, научила да слика и да свири клавир. Рекла дека станувала во осум часот, за појадок ќе пие кафе со млеко или топло чоколадо, а татко и ја земал напладне да руча дома.
Таа не морала да го менува презимето кога се омажила бидејќи се омажила за нејзиниот втор братучед Фернандо Никол Клемент. Нивните дедовци биле браќа, а бабите по татко се сестри. Жан тогаш имала 21 година и не се грижела многу. Живеела со сопругот во голем стан над семејната продавница, водела лесен живот, а за се се грижеле слугите. Таа мечувала, возела велосипед, пливала, играла тенис и свирела музика со другарките.
Таа го родила своето единствено дете, ќерката Ивон, на 19 јануари 1898 година. За жал, нејзината ќерка починала од туберкулоза на нејзиниот 36-ти роденден, а Жан го одгледала синот Фредерик, кој загинал во сообраќајна несреќа во 1963 година.
Бидејќи повеќе немала блиски роднини, на 90-годишна возраст, во 1965 година, потпишала договор за доживотна издршка со адвокатот Андре Франсоа Рафрај. Според договорот, нејзиниот стан ќе му припадне на Андре по нејзината смрт, а тој за возврат секој месец ќе и плаќа по 2.500 франци. Дали треба да кажеме дека и него го надживеала?
Рафрај починал во 1995 година, а дотогаш Жан од него добила повеќе од двојно поголема вредност од станот. Неговото семејство морало да продолжи да ги исполнува сите услови од договорот до нејзината смрт. Жан рекла дека само еднаш имала конјунктивитис, а цел живот се негувала со маслиново масло и пудра. Почнала да пуши цигари кога се омажила и така продолжила до својата 117 година. Возела велосипед до својата 100-та година, а потоа го скршила зглобот. Таа многу брзо закрепнала и можешела повторно да оди.
Живеела самостојно до својата 110 година, а потоа се преселила во дом за стари лица. Секој ден барала да ја разбудат во 6.45. Таа го започнувала денот со молитва на нејзиниот прозорец. Му се заблагодарувала на Бога што е жива и дека денот е убав. Понекогаш гласно прашувала зошто живее толку долго и зошто е единствената жива во нејзиното семејство. Наутро таа вежбала гимнастика додека слушала класична музика на волкмен. Таа знаелада прави вежби за раце и нозе во фотелја. Негувателите забележале дека таа се движи побрзо од луѓето 30 години помлади од неа.
Нејзиниот појадок бил скромен. Пиела кафе со млеко и јадела сендвич. Сакала варено говедско месо, но не и риба. Таа имала десерт со секој оброк, а секој ден си правела овошна салата од банана и портокал. После секој оброк пушела цигара.
Уживала во чоколадо, а црните задоволства секогаш морале да бидат во нејзината соба. Неделно јадела и до килограм чоколадо. Попладне спиела два часа, а потоа ги посетувала соседите во домот. Навечер сакала да слуша музика бидејќи веќе не можела да решава крстозбори кои и биле омилена забава. Ќе пушела уште една цигара пред да заспие. Тимот на лекари кои го следеле нејзиното здравје и го дадоа прекарот – „Жилаво колаче“.
Причината за смртта остана непозната. Лекарите констатирале дека таа е во добра здравствена состојба, освен што станала целосно слепа и глува еден месец пред смртта. Велат дека луѓето во Франција се сеќаваат на таа 1997 година бидејќи умрела принцезата Дијана, Мајка Тереза и Жан Луиз Калман.
