По 28 години, на Нова година хрватската куна ќе биде заменета со евро, а ќе бидат уништени повеќе од 500 милиони банкноти и околу 5.200 тони монети.
Во последните месеци, бизнисите и граѓаните имале околу 30 милијарди куни во оптек. Тоа е последица на инфлацијата и покажува дека готовината што се чувала во сламени вреќи почнала да се троши. Сепак, побарувачката падна поради промената во евра, вели Тихомир Мавричек, извршен директор на секторот за готовина на ХНБ.
Повлекувањето на вишоци од куни почна во септември годинава, по туристичката сезона и ќе продолжи постепено. Рокот за размена на хартиени банкноти е неограничен, додека рокот за размена на монети е три години.
Поради негативното влијание врз животната средина, односно мешањето на бојата на банкнотите и заштитните елементи, заменетите банкноти повеќе не се палат, туку се сечат на парчиња помали од еден милиметар и оваа маса се користи како изолација во јавните градежни работи.
Тоа е огромна маса на материјал
„Ако банкнотите што ќе ги повлечеме, околу 500 милиони од нив, се наредат една врз друга, висината би била речиси 50 километри или како шест Монт Еверест“, соопшти Хратската народна банка, пренесе Хина.
Исто така, 5.200 тони преостанати монети, кои се очекува да бидат вратени, ќе бидат продадени како суровина по топењето.
Кога куната ќе го замени еврото, ќе има иста количина на пари во оптек. На пример, бројот од банкноти од 100 куни ќе го замени пропорционалниот број банкноти од 10 и 20 евра.
Куната како хартиени и метални пари и липата како монети во апоени помали од една куна беа воведени на 30 мај 1994 година, на Денот на државноста.
Претходно, Државната комисија за пари на крајот на август 1991 година одлучи трајните пари во Хрватска, по хрватскиот динар, да се нарекуваат круна, а неговиот стоти дел баница.
Се одржа конкурс за круната и беше избрано решение, но потоа, во јули 1993 година, по предлог на десет пратеници, парламентот донесе одлука хрватската валута да се деноминира во куни.
Дел од јавноста покажа јавен отпор, посочувајќи дека парите со тоа име се оптоварени со негативното историско наследство на НДХ на Павелиќ, а историчарите сметаат дека одлуката е нарачана од тогашниот претседател Фрањо Туѓман.
