Ако сега ја девалвираат валутата, „никој нема да забележи“, вели еден од стотиците илјади Аргентинци кои чекаат да ги поздрават своите фудбалски херои во центарот на Буенос Аирес, пишува колумнистката на „Financial Times“, Лусинда Елиот.
Аргентина е во еуфорија по третата победа на Мундијалот. Луѓето ги преплавија улиците на главниот град со карневалска прослава за да ја одбележат најважната победа во една генерација и да ги пречекаат ѕвездите дома.
Славеници се качија на семафорите. Преголеми фудбалски дресови ги красеа деловните згради. Автомобилите со реплики на златниот пехар залепени на нивните покриви свиреа, а неофицијалната песна на турнирот „Muchachos“ („Момци“) беше пеена од луѓе кои стоеја на автобуските постојки и раскрсниците на патиштата.
Триумфот на Аргентина доаѓа во услови на политички превирања и нарушена економија. Се очекува инфлацијата да достигне 100% во декември на годишна основа. Сиромаштијата е висока и се зголемува. Локалниот пезос падна во однос на американскиот долар по широко користениот девизен курс на црниот пазар, уништувајќи ја куповната моќ на луѓето.
Политиката не изгледа многу подобро. Потпретседателката Кристина Фернандез де Киршнер беше прогласена за виновна за корупција во декември, а популарноста на левичарскиот претседател Алберто Фернандез падна толку многу што му беше препорачано да не патува за да му ја додели наградата на капитенот на тимот Лионел Меси.
Успехот на Аргентина на едномесечното Светско првенство во Катар им понуди на 46-те милиони жители на земјата да избегаат од годините на лоши економски резултати и повторно да ја разгори националната гордост.
„Ова е нашиот единствен момент на величина во последните 36 години!“, истакнува Хектор Фосе додека се придружува на толпата со своите три деца за да го гледа тимот што парадира покрај него во отворен двокатен автобус. Фосе имаше осум години во 1986 година кога Аргентина на Диего Марадона за последен пат го донесе трофејот дома.
Меѓу морето поддржувачи облечен во небесно сино-бело беше и еден постар слеп човек предводен од неговата исто толку постара сопруга. Тие гледаа ТВ коментари во живо кои го покриваа летот на тимот од Доха додека семејствата поставуваа скари покрај автопатот до аеродромот во Буенос Аирес за да го видат Меси пред зори.
Како Британка, за авторката, најблискиот настан со кој би можела да ги спореди сцените во Аргентина се гужвите за време на кралски јубилеј со Меси во улогата на кралот.
Според аргентинскиот социолог Пабло Алабарсес, победата претставува момент „замрзнат во времето“. „Тоа е експлозија од емоции“, изјави тој за „FT“. „Тоа е само една голема вечер надвор“ – и неизбежно ќе следи мамурлак.
Предизвиците може да се вратат со полна сила. Многумина остануваат скептични дека спортската победа ќе и даде поттик на непопуларната влада или ќе помогне да се врати довербата во економијата.
Неколку провинциски гувернери во Аргентина се побунија против одлуката да се прогласи национален празник во име на фудбалот, со оглед на тоа што тимскиот автобус патуваше само низ Буенос Аирес, потсетување на поделбите надвор од спортот.
Меси ја одби поканата од претседателската палата да ја копира фотографијата на покојниот Марадона, кој како капитен го бакнуваше трофејот од розовиот балкон на Евита Перон. Наместо тоа, тимот ги охрабри навивачите да го следат неговиот автобус до Обелиск во центарот, каде што се собраа речиси 1 милион луѓе веднаш откако Гонзало Монтиел го постигна победничкиот пенал во финалето.
Поради безбедносни проблеми, автобусот никогаш не стигна до споменикот. Играчите беа однесени со хеликоптери на разочарување на милиони, кои директно го обвинија претседателот.
Мигел Анхел Гереро (74), кој раководи со киоск, смета дека еуфоријата ќе помине за една недела. Мигел почна да ги намалува своите акции во вообичаено профитабилниот празничен декември, чувствувајќи дека клиентите нема да имаат многу пари за трошење овој Божик.
„Многу луѓе нема да можат да купат храна, а камоли подароци“, вели тој. Цените на слатките и цигарите што ги продава се зголемуваат во просек за околу 5 отсто секој месец до 2022-ра година. Гневот на јавноста се зголемува.
Светското првенство, посочува тој, беше како „смирувачки мелем“ за да се олеснат тешкотиите и да се обедини ранетата нација. Но, реалноста наскоро ќе си ги покаже забите.
