Откако започна војна на агресија и не успеа да ја добие, рускиот претседател Владимир Путин деновиве нема што да слави. Но, она што ќе го развесели е фактот што оваа есен на улица ќе излезат голем број граѓани од Западна Европа. Тој ќе ги искористи сите ресурси во својот арсенал за дезинформации за да ги принуди демонстрантите да ги поделат сопствените општества, со што ќе го ослабне меѓународниот фронт против него, оценува во својот коментар „Вашингтон пост“.
Оваа есен, граѓанските немири веројатно ќе се загреат во дури 101 земја – од кои 198 се набљудувани – според индексот развиен од истражувачката компанија Verisk Maplecroft. Жешките точки се проширија од Шри Ланка и Алжир до релативно просперитетната Европа. Главниот двигател е, се разбира, инфлацијата, особено зголемените трошоци за храна и енергија, кои во голема мера беа предизвикани од Путин. Но, има и други фактори кои се вклучени во целата игра.
– Чесите и Германците дадоа рани сознанија за особено вознемирувачки модел. Десетици илјади луѓе неодамна излегоа на улиците на Прага и побараа Европската унија да ги укине санкциите против Русија, да склучи нов договор за гас со Путин и да престане да ја вооружува Украина. Многумина од нив ја обвинија Европската Унија и НАТО, а не Путин за се што не е во ред во светот.
Минатиот понеделник, Чесите беа заменети со Германци во регионот кој порано беше Источна Германија, каде што илјадници се собраа во Лајпциг и Магдебург. И повторно, наводното сениште против кое дојдоа да протестираат беше инфлацијата, цените на енергијата и наводно бесчувствителната и неспособна политичка елита. Но, се чинеше дека демонстрантите таму беа барем исто толку желни да изразат сочувство за Путин, рамнодушност кон Украина и незадоволство од Западот предводен од САД. Како и во Прага, демонстрантите во Германија дојдоа несразмерно од популистичката екстремна десница и посткомунистичката левица, пишува „Вашингтон пост“.
Партијата што ги мобилизира Германците од екстремната десница е Алтернатива за Германија (AfD), а онаа што ја претставува политичката рамка за екстремите на другиот крај на политичкиот спектар е Левица, партија која ги следи своите корени од комунистичката режим кој владеел со Источна Германија до раните 90-ти. Двете партии се повеќе или помалку неважни во областа на поранешна Западна Германија, но станаа дел од „мејнстримот“ во отуѓените источни региони. Во покраинското собрание на Тирингија, на пример, АфД и Левица заедно, доколку соработуваат, би имале мнозинство места.
Остатокот од Европејците кои живееле зад „железната завеса“ и биле жртви на разни императори уште пред доаѓањето на Советскиот Сојуз, не можат да го поднесат овој „измамник“ на лековерност, погрешни верувања и вера. Освен Украинци, има Полјаци, Литванци, Летонци и Естонци. Тие го сметаат Путин за вистинска егзистенцијална закана, а со тоа и забележливото колебливост на нивните западни сојузници, особено Германија, како форма на предавство, кое едвај е прв во нивната историја.
Во својот долгогодишен конфликт со Путин и бруталниот нео-империјализам што тој го претставува, Западот може да победи само ако остане обединет. Затоа, Путин ќе даде се од себе да продолжи да шири лаги и дезинформации на Запад, со надеж дека ќе изгради „петта колона“ која ќе се бори за него и неговите интереси зад непријателските линии.
Западните лидери, а не само оние на политички функции, мора да направат се што можат за да ги откријат овие лаги и да им се спротивстават со вистината.
А, најголемиот тест досега доаѓа оваа есен, пишува „Вашингтон пост“.
