Научниците во најновото истражување одговориле кои земји би имале најголеми шанси. Според нивните проценки, тоа би било населението на Аргентина и Австралија, пишува Sunday Times.
Оваа најдетална анализа на ефектите од т.н нуклеарната зима покажа дека многу повеќе луѓе би можеле да умрат од директните ефекти на нуклеарната војна отколку од директните последици од нуклеарните експлозии.
Така, на пример, во годините веднаш по нуклеарниот конфликт, 5 милијарди луѓе би можеле да умрат од глад предизвикан од прашина во атмосферата, што би ја блокирало сончевата светлина, што веројатно многу би ги надминало жртвите предизвикани од самите смртоносни експлозии, според нова студија, пренесе Bloomberg.
Анализата на Универзитетот Рутгерс во Њу Џерси се фокусираше на ефектите од намалената сончева светлина и температура врз земјоделството што би следеле по нуклеарни напади.
„Сите разбираат дека директните ефекти од нуклеарната војна би биле страшни, како што видовме во Хирошима и Нагасаки. Нашата работа покажува дека десет пати повеќе луѓе би можеле да умрат во остатокот од светот поради ефектите врз климата и земјоделството, рече еден од авторите на студијата Алан Робак за изданието на Nature Food во кое беше објавен трудот.
Дури и помал нуклеарен конфликт би убил повеќе од милијарда луѓе
Дури и релативно мал конфликт меѓу нуклеарните сили Индија и Пакистан може да изгладне повеќе од милијарда луѓе поради откажување на земјоделските култури, повеќето од нив во земји далеку од самиот конфликт. Само експлозиите на нуклеарно оружје можат да придонесат за смрт на 50 до 100 милиони луѓе.
Локален судир меѓу Индија и Пакистан би предизвикал пад на приносите за околу 7 отсто во рок од пет години, сугерира студијата, додека војната меѓу САД и Русија би предизвикала пад на производството за 90 отсто во рок од три до четири години, објави Блумберг.
„За прв пат, можевме да користиме модерни модели на клима и култури за да ги измериме ефектите за секоја земја врз основа на нивната исхрана, колку увезуваат и извезуваат и како климата ќе се промени и ќе влијае на секоја култура посебно. Колку храна ќе има? Во повеќето земји одговорот е – ни блиску до доволно“, рече Робок.
Повеќето земји забележале намалување на внесот на калории за најмалку 90 проценти. Причината поради која неколку земји, како Австралија и Аргентина, како и делови од централна Африка, успеаја да го задржат внесот на калории е затоа што тие земји веќе одгледуваат поцврсти култури, како што е пченицата, во големи количини и немаат голема популација. Но, веројатно, би се соочиле и со некои проблеми кои не биле ни разгледани во студијата.
„Закана од бомбаши самоубијци“
Некои одделни истражувања покажаа дека со правилно планирање, масовното гладување може да се спречи. Плановите вклучуваа одгледување печурки, морски алги и алги во услови на слаба сончева светлина. Но, брзото поставување оранжерии кои би се користеле за одгледување додека не се расчисти прашината во атмосферата, би било можно само доколку земјите се подготват за тоа.
Робок верува дека дури и ако се инвестира во такви планови, тоа само по себе е опасност бидејќи луѓето ќе гледаат на употребата на нуклеарно оружје како помал ризик отколку што се мислеше. „Ако се подготвувате за тоа и мислите дека можете да преживеете нуклеарна војна, мислам дека веројатноста за нуклеарна војна се зголемува.
„Заканата од користење нуклеарно оружје за одвраќање напад е закана од бомбаши самоубијци. Затоа што ако го користите, сите во вашата земја ќе умрат од глад“, рече Робок.
Студијата беше објавена откако се појави закана од конфликт меѓу САД и Русија откако рускиот претседател Владимир Путин започна инвазија на Украина. Рускиот министер за надворешни работи Сергеј Лавров во април предупреди дека постои „сериозен“ ризик од нуклеарна војна.
„Податоците ни кажуваат една работа“, вели Робок.
„Мораме да спречиме да се случи нуклеарна војна“, заклучи тој.
