Рекордна инфлација ја принуди Централната банка на Канада да излезе од својата комфорна зона. Регулаторот го презеде реткиот потег да обезбеди насоки за зголемувањето на каматните стапки во обид да ги држи под контрола инфлациските очекувања.
Сепак, економистите велат дека стратегијата – верзија на „идните насоки“ што се користат за време на пандемијата со Ковид-19, можеби нема да функционира како што се очекуваше, и наместо тоа, банката треба да дејствува побрзо за да ги зголеми каматните стапки на неутрално ниво, а потоа да ги паузира движењата.
„Ни требаат повисоки каматни стапки“, стана мантрата на централните банкари, повторена со одредени варијации во најмалку седум од нивните изјави во последните десет недели. Гувернерот Тајф МекЛем, исто така, истакна дека каматната стапка, моментално на 1%, може да достигне повеќе од 3%.
Отворениот пристап кон патеката на монетарната политика – последен пат користен при нејзиното заострување во 2017-2018 година, има за цел да ја забави побарувачката, дури и кога каматните стапки ја стимулираат економијата.
„Ова е поагресивен пристап кон комуникацијата, според кој мора да се укине прилагодувањето на монетарната политика. Прашањето е: дали е доволно агресивно кога инфлацијата е 6,7%?“, рече Ројс Мендес, шеф за макростратегии во „Desjardins Group“.
„Дискусијата можеби не е доволна, бидејќи колку подолго дозволуваме монетарната политика да ја стимулира економијата, толку е поголема веројатноста инфлациските очекувања да излезат од контрола“, рече Мендес.
Во март, инфлацијата во Канада забрза на највисоко ниво во последните 31 година, достигнувајќи 6,7 отсто.
Канадската централна банка рече дека потегот не е „идна насока“ – инструмент на монетарната политика користен двапати досега и само во време на криза.
„Во моментов, одборот на банката верува дека е важно Канаѓаните да разберат дека каматните стапки се на пат да растат“, рече Пол Бадертшер, директор за односи со јавноста во финансиската институција.
Досега регулаторот ја удвои основната каматна стапка, но со сегашното ниво од 1%, бројката е помала од половина од неутралното ниво, што ниту го стимулира ниту го ограничува економскиот раст.
