Контејнерите наредени еден врз друг во пристаништата во Њујорк и Њу Џерси формираат прекрасен поглед од магацинот од речиси 11.000 квадратни метри управуван од Мајкл Саркона, претседател на логистичката компанија „Sarcona Management“.
Објектот е еден од осумте што „Sarcona“ работи во близина на пристаништето со вкупен капацитет од 185.000 квадратни метри, но и тоа во моментов не е доволно. Има тим од вработени и агенти за недвижности кои итно бараат повеќе простор, пишува „Financial Times“.
Закрепнувањето на побарувачката на потрошувачите доведе до рекорден увоз преку американските пристаништа на двата брега и ја прошири секоја алка во синџирите на снабдување. По 41 година во бизнисот, Саркона има единствена предност во еден од најлошите ќорсокаци, за која менаџерите и економистите велат дека може да го уништи закрепнувањето на САД.
„Потрагата по простор и потрагата по луѓе се најголемите што сум ги видел“, рече тој, додавајќи дека го преплавиле повиците од нови клиенти, од кои многумина морал да ги одбие за да им даде приоритет на неговите постоечки клиенти.
Увозот во пристаништата во Њујорк и Њу Џерси, третото по големина во земјата, е за 26,4% поголем од почетокот на годината до крајот на август во споредба со истиот период во 2020-та година.
Магацините, каде што овие контејнери обично се насочуваат прво пред да бидат дистрибуирани, се борат со ситуацијата: ненаселениот индустриски простор во земјата е на историско ниво од 3,6% во третиот квартал, според имотната група „CBRE“, но слободниот простор на пристаништата е уште поретко. На трите пазари најблиску до пристаништето во Њујорк, вкупниот слободен простор е само 1,5%.
Скокот на побарувачката го погоди секторот кој не инвестирал доволно за да изгради капацитет за вакви моменти. Операторите на магацините, исто така, велат дека се соочуваат со недостиг од сè за нивната опрема да работат ефикасно, од сталажи и бали до вилушкари, бидејќи оваа опрема е покриена со истите доцнења на испораката како и другите увозни.
Како и во многу индустрии, акутниот недостиг на работна сила ја влошува ситуацијата. Според Бирото за статистика на трудот, бројот на работници во магацин се зголемил за само 3% помеѓу јануари и септември – не доволно за да одговори на бранот стоки што се влеваат во синџирите на снабдување.
Во минатото, рече Саркона, препораките на неговиот персонал беа доволни за да се најдат нови луѓе, но сега дури и огласите за вработување и агенциите за регрутирање не можат да донесат доволно нови работници.
Ефектите од ова ги чувствуваат се повеќе компании, при што железничките оператори и групите за стока за широка потрошувачка го споменуваат недостигот на складишта како загриженост за нивните претстојни квартали.
Недостатокот на простор ги зголемува и цените што ги плаќаат тие за да ја складираат својата стока. Според „CBRE“, кириите во индустријата пораснале за 10,4% во третиот квартал во споредба со минатата година.
Порано беше нормално новите магацини да бидат празни со месеци или години пред да најдат кираџии, но сега побарувачката е толку интензивна што клиентите резервираат простор уште пред да бидат готови зградите. Магацинскиот оператор „Prologis“ во својот последен извештај рече дека рекордни 70% од просторот што го гради во Соединетите Држави е изнајмен пред да биде завршен.
Некои компании со доволно ресурси купуваат свои складишта за да се осигураат дека нема да се натпреваруваат со конкурентите и да го обезбедат потребниот капацитет.
Во исто време, сопствениците на магацини ги забрзуваат своите градежни планови за да ја достигнат побарувачката. Според „CBRE“, рекордни 40 милиони квадратни метри простор за складирање беше во изградба во третиот квартал.
Шон Хенри, извршен директор на логистичката компанија „Stord“, вели дека многу клиенти се обврзуваат на долгорочни договори наместо поевтини краткорочни договори само за просторот што знаат дека им е потребен, „бидејќи сакаат да знаат дека просторот е таму“.
Со толку малку можности во близина на пристаништата, некои трговци на мало се движат подлабоко во земјата. Хенри вели дека ги пренасочува клиентите од пристаништата во Лос Анџелес и Лонг Бич во држави како Јута и Невада, каде што „Stord“ има капацитет од милиони квадратни метри.
Овие капацитети можеби се поевтини со маржа од 20-35%, вели тој, но наместо да платат 800 долари за контејнер од пристаништето до блискиот склад, можеби ќе треба да платат 3.500 долари за да го истоварат на пооддалечена локација.
