Откако ќе изготват стратегија за ограничување на емисиите на јаглерод, земјите од ЕУ ќе треба да се подготват за ограничување на друг опасен гас за атмосферата – метанот.
Комитетот за животна средина на Европскиот парламент (ЕП) ги поддржа плановите на Европската комисија во овој поглед, наведува „Reuters“.
За предлогот гласаа 61 пратеник што учествуваа во оваа комисија, 10 беа против, а седум беа воздржани. Се очекува стратегијата за метан да влезе во пленарна седница на ЕП во декември.
Според предлогот, сите нафтени и гасни компании треба да ги измерат и следат нивните емисии на метан, како и да го следат истекувањето на метан од мрежата и да ги ограничат таквите случаи.
Од земјите на заедницата ќе се бара да го забрзаат намалувањето на емисиите на метан, кои учествуваат со околу 10% од емисиите на стакленички гасови во ЕУ.
Ограничувањето на емисиите на метан може да биде брзо и поевтино решение за климатските промени. Метанот е безбоен и без мирис гас кој останува во атмосферата многу пократок период од јаглерод диоксид (12 години), но се смета за многу поопасен за животната средина. Метанот придонесува за формирање на озон во близина на површината на земјата, што пак е главен загадувач што сериозно влијае на здравјето на луѓето.
Првата акција на ЕУ за намалување на емисиите на метан датира од 1996-та година, и во споредба со нивото од 1990-та година, тие се половина пониски во енергетскиот сектор. Податоците од Брисел исто така покажуваат дека емисиите на метан во земјоделството се намалуваат за 1/5, а од отпадот за 1/3.
Прелевањето на метан се јавува при транспорт на природен гас, и поради карактеристиките на гасот, тие можат да останат незабележани некое време. Брисел вели дека ЕУ е најголемиот увозник на природен гас во светот, но голем дел од емисиите од транспорт на суровината доаѓаат надвор од Заедницата. ЕУ генерира 5% од емисиите на метан низ целиот свет.
Исто така, емисиите се испуштаат од ископ на јаглен и други активности во енергетскиот сектор.
Во исто време, ефикасното управување со метан може да генерира приход и да привлече инвестиции во руралните области – на пример, метанот фатен во распаѓање на земјоделскиот отпад може да се користи за производство на биогас.
