Македонските граѓани овие неколку години се познати инвеститори за недвижности во Грција. Иако пандемијата го направи невозможно да се оди на грчкото крајбрежје некое време, стабилноста на цените на недвижностите на грчкиот пазар покажува дека вирусот не ги потресе многу купувачите.
Постојат две причини зошто македонците, кои се заинтересирани за купување недвижен имот во Грција, толку ја сакаат оваа земја. Тие се географската близина и сличниот менталитет со јужниот сосед.
Нашите луѓе претежно бараат станови за реновирање, но тие речиси и да ги нема.
Никола Недељковиќ од компанијата Грекодом Девелопмент потврдува дека морето е најатрактивно за купувачите, но исто така додава дека може да се забележи раст на интересот за недвижен имот во градовите – пред се во Солун или Атина.
И на прашањето што се бара, Недељковиќ додаде дека тоа се претежно недвижнини од 50-70 метри квадратни – станови, помали куќи или пентхауси кои се наоѓаат во уредени комплекси.
„Цените можат да бидат само повисоки“
Ана Павлица-Мајоров посочува дека цените на недвижностите во Грција постојано растат од 2011 година.
“Дури и глобалната пандемиска криза не влијаеше на намалувањето на цените на недвижностите во Грција. Требаше да се очекува дека цените ќе паднат поради еден од потешките карантини во Европа што ги спроведе Грција, но цените останаа силни”, рече таа.
Недељковиќ, исто така, потврдува дека цените на недвижностите во Грција се многу стабилни во моментов и нагласува дека нема индикации дека во блиска иднина ќе се случи поголем пад.
„Интересот е голем, и се додека има толку голем интерес за купување недвижен имот во Грција, цените можат да бидат само повисоки“, додаде тој.
Во последната година, помал пад на цените се случи во некои големи градови, додека во популарните туристички дестинации, цените дури и малку пораснаа.
“Највисоките цени се уште се на островите, додека најевтините објекти може да се најдат во Солун и Атина, но во делови од градот кои не се толку популарни за домување. Нашите граѓани се најзаинтересирани за северниот дел на Грција – Халкидики, Олимпискиот регион, предградиетп на Солун“, рече Недељковиќ.
Што може да се купи за 50-60.000 евра?
За овие пари можете да купите стан со една спална соба. Ова се најчесто станови на кои им треба целосно реновирање, а само оние кои се малку посреќни можат да најдат за тие пари да купат стан кој е во употреблива состојба.
„Тоа е нешто што пред 10 години беше продавано за 20-25.000 евра, а пред пет години за 30-35.000 евра“, истакнува Ана Павлица-Мајоров.
Никола Недеjковиќ вели дека, иако во некои делови на Грција може да се најде помала куќа или пентхаус за овие пари, од инвестициска страна најисплатливо е да се инвестира во објекти лоцирани во градовите кои функционираат и живеат преку целата година. Спротивно на тоа, во туристичките региони, објектите се издаваат главно само во текот на сезоната.
Се купува главно за сопствени потреби, и после колку се исплатува?
Грчката влада досега не направи отстапки за нашите сопственици на имот во однос на престојот во земјата подолго од 90 дена по ред. Затоа тие купуваат помалку за да живеат таму, туку за да инвестираат пари во нешто што нема да пропадне.
“Изнајмувањето во Грција не е бизнис од кој живее некој, туку нешто што покрива дел од трошоците што ги прават во текот на летото. Ретки се оние кои имаат толку многу пари за да започнат туристичка дејност во Грција”, додаде тој.
Затоа, повеќето купуваат недвижен имот за да го поминат својот одмор во него, а некои од нив го издаваат објектот кога не престојуваат во него. Помал е бројот на оние што купуваат недвижен имот само од аспект на инвестиција.
Дали вреди?
Што се однесува до враќањето на инвестицијата, искуствата на нашите соговорници се нешто поинакви.
Павлица-Мајоров посочува дека оние што ќе одлучат да продадат недвижен имот по неколку години враќаат многу повеќе отколку што инвестирале поради постојаниот скок на цените и нагласува дека „никој досега немал загуба од купување недвижен имот во Грција“.
Тој објаснува дека во однос на инвестираните суми за купување и уредување на имотот, она што сопственикот го троши за својот престој, со одземање на годишните трошоци за живот и изнајмување, инвестицијата се враќа за 10 години.
Никола Недељковиќ, пак, вели дека враќањето на инвестицијата зависи од начинот на изнајмување на објектот, односно дали се издава на дневно, месечно или годишно ниво, како и од тоа дали објектот се наоѓа во градот или во туристичките региони.
„Општо земено, недвижниот имот се исплатува во период од 15-20 години, и ако сопственикот секојдневно се занимава со изнајмување, може да очекува враќање за 11-15 години“, заклучува тој.
