Секој знае дека Швајцарија е многу богата земја. А кантонот Женева, дом на повеќе од половина милион жители, е еден од најбогатите во Швајцарија.
Ова не е чудно, бидејќи тоа е место со високо развиен банкарски сектор, седиште на голем број меѓународни институции (меѓу нив и ООН за Европа), но и дом на богати аукциски куќи, пишува Би-Би-Си.
Според проценките на Швајцарското федерално биро за статистика, БДП по глава на жител во кантонот е дури 100.000 франци годишно (околу 93,5 илјади евра).
И, од овој месец, богатиот кантон ќе може да се пофали со воведувањето на најголемиот минималец во светот. Конкретно, минималната плата за работник во кантонот Женева ќе изнесува 23 франци или околу 21 евро на час. Тоа значи дека минимална месечна плата, претпоставувајќи за полно работно време, ќе изнесува околу 4.000 франци (околу 3.736 евра), пренесува Јутарњи лист.
Но, тоа не значи дека оние што ќе заработуваат минималец во Женева ќе живеат удобно. За почеток, треба да се напомене дека Женева е преполна со работници во услужните дејности, од чистачи до келнери, на кои им е тешко да врзат крај со крај секој месец.
Кога Швајцарија беше затворена поради коронавирусот во март, светот беше преплавен со фотографии на луѓе од Женева кои стојат во редови пред банките за храна. А тие постоеле дури и пред избувнувањето на пандемијата, наведува Би-Би-Си.
Колис ду Коур, една од таквите банки за храна, дистрибуира илјадници пакувања со намирници во центарот на градот секоја недела. Редовите се долги, а во нив има многу мајки со деца. Потребата за повисоки приходи, очигледно, постои.
Многумина се прашуваат дали 4.000 франци се премногу?
Не, ако живеете во Женева, објаснува волонтерката во банката за храна, “Чарли Хернандез”. „Изнајмувањето на една соба ќе ве чини 1.000 франци месечно. Здравствено осигурување чини уште 550 франци, а вие ќе потрошите минимум 500 франци на храна. „Ако имате две деца, едвај ќе преживеете еден месец со сегашниот минимум“, вели таа.
Новиот, повисок минимум ќе значи многу за некои луѓе. „На крајот на месецот џебовите ми се празни. Да не беше банката за храна, не знам како би споила крај со крај “, вели Ингрид, која често доаѓа во банката за храна.
Дури и некои од волонтерите во банката за храна, како што е медицинската сестра Лора, велат дека со своите примања не можат да си дозволат да изнајмат ниту стан во градот. „Ако го направев тоа, ќе живеев во многу мала соба, затоа сè уште сум во домот на моите родители“, вели Лора.
Но, многу претприемачи не ја прифатија одредбата за зголемување на минималецот. „Хотели, ресторани, кафулиња … Секој се соочува со големи предизвици поради пандемијата. Ова може да го загрози самиот опстанок на секторот “, рече Винсент Субилија од Женевската стопанска комора.
Сопственик на еден ресторан, Стефано Фанари, за швајцарската телевизија изјави дека не може да продолжи со бизнисот ако перачи на садови треба да ги плати 4.000 франци месечно.
Тој вели дека неговата плата како главен готвач е помеѓу 5.000 и 6.000 франци месечно. „Не ме сфаќајте погрешно. Не сум против некој да заработува 4.000 франци месечно. Но, има ограничување и сега едноставно не можам да ја исплатам оваа плата. Јас само можам да им ја намалам саатницата. Јас работам многу напорно за мојата плата, 12 часа на ден. Жртвувам многу “, рекол Фанари.
Зголемувањето на минималната плата во кантонот го наметнаа самите граѓани на Женева, кои прво собраа доволно потписи за да започнат референдум за ова прашање, а потоа гласаа во големо мнозинство, од 58 наспроти 42 проценти, за да се зголеми минималниот износ на час. Според законот, нивната одлука е обврзувачка за кантонот Женева.
