Колку се безбедни банките? Ова е прашањето што беше поставено за време на финансиската криза во 2008-ма година и одново се повторува, бидејќи економските трошоци на кризата со коронавирусот стануваат појасни.
Банкарскиот систем беше во „срцето“ на владините напори за поддршка на економиите откако беа олеснети ограничувањата на движење. Банките преземаат голем притисок, позајмувајќи им на деловните субјекти и потрошувачите кои беа лишени од егзистенција за време на пандемијата.
Загриженоста е што голем дел од овие заеми никогаш нема да бидат отплатени. Новиот извештај покажува дека европските банки би можеле да претрпат загуби од кредитите до 800 милијарди евра во текот на следните три години. Бројката се заснова на најлошото сценарио, вклучително и силниот втор бран на вирусот, но ова е нешто на што регулаторите и директорите на банките треба да бидат претпазливи.
Претстојните резултати за вториот квартал, вклучително и од „Deutsche Bank“, ќе обезбедат поголема јасност. Швајцарската „UBS“ веќе забележа пад на профитот, откако повисоките одредби за лошите кредити ги компензираат добрите перформанси на нејзиниот трговски оддел. Силните приходи од тргувањето доминираа и во резултатите на петте најголеми банки на „Вол Стрит“, засенувајќи ги нивните комбинирани резерви од 20 милијарди долари за кварталот. Но, оптимизмот се покажа како преран, откако шефот на „JPMorgan“ Џејми Димон предупреди за одложување во втората половина од годината.
Со оглед на сериозноста на денешната финансиска криза, регулаторите ги олабавија ревизорските правила за да им дадат на доверителите повеќе можности за намалување на амортизерите што ги апсорбираат загубите. Ваквата попустливост на регулаторите е неизбежна на краток рок, но се стравува дека некои банки ќе се обидат да избегнат сега да издвојуваат големи резерви. Тие мора да се спротивстават на оваа желба. Резултатите од првиот квартал веќе покажаа широк спектар на пријавени резерви, нагласувајќи го деликатниот биланс што доверителите беа принудени да го одржуваат.
Банките денес се поотпорни од пред 12 години, со поголема ликвидност и поголема адекватност на капиталот. Во Соединетите држави, ФЕД го спореди „тампонот“ на големите банки со загубите што може да ги претрпат во голем број економски сценарија засновани на коронавирусот. Во најлош случај, просечниот коефициент на загуба на кредитите достигнува 10 проценти, што значи 700 милијарди долари во вкупната загуба за секторот. Оваа бројка може да биде поголема, но дури и во таква ситуација, капиталните тампони на повеќето доверители нема да бидат исцрпени. Вкупната адекватност на капиталот би паднала од 12 проценти во четвртиот квартал од 2019-та година на 7,7%.
Европските банки може да имаат полошо сценарио. Тие се помалку профитабилни од Американците – кои имаат корист од нивните големи инвестициски единици во тековната состојба на пазарот – и многу од нив, особено оние во јужна Европа, остануваат оптоварени со високите нивоа на наследен долг. Навременото известување за загубите е клучно. Истражувањата покажуваат дека им овозможува на регулаторите да интервенираат рано доколку е потребно, а исто така помага да се спречи претерано преземање на ризик.
Исто така клучен е реалниот пристап кон спорното прашање за тоа колку долго мора да останат на сила ограничувањата за откуп и исплата на дивиденда. Во Соединетите држави, ФЕД им порача на неколку банки, како дел од своите стрес-тестови, дека тие треба да го задржат капиталот, да ги ограничат дивидендите и да престанат со купување акции во третиот квартал. Пристапот е разумен. Во последниве години на откупувањата отпаѓаат околу 70 проценти од плаќањата на акционерите на најголемите американски банки. Европските раководители на финансиски институции и регулатори на банкарството, мора да го следат примерот на ФЕД и да продолжат со таквата претпазливост.
Многу е подобро да се поднесе гневот на банкарските директори и на краткорочните акционери, отколку да се ризикува пандемијата да стане закана за стабилноста на финансискиот систем.
