Франкфурт веќе почна да им посакува добредојде на банкарите кои допатувале во градот поради „Brexit“. Наскоро и „Goldman Sachs“ ќе пресели во финансиското срце на Германија, откако ангажираше 10.000 м2 во нова 38-катната зграда во близина на седиштето на „Deutsche Bank“. Локацијата ќе биде доволна за околу 800 вработени, пишува „FT“.
Велика Британија се уште не ја напушти Европската унија (ЕУ) и ниту една банка се уште не го преместила својот персонал од Лондон во германскиот финансиски центар. Сепак, за локалните агенти за недвижнини ефектот на „Brexit“ е во полн замав.
Според Маркус Кулман, агент за недвижнини во „Jones Lang LaSalle“ во Франкфурт, „Brexit“ е веќе тука.
Дури и ако само 2% од вработените во банкарскиот сектор во Лондон се преселат во Франкфурт, сепак, ситуацијата на (неприфатливиот станбен имот) ќе се влоши многу, коментира Ролф Јенсен, управен директор на асоцијацијата за заштита на станарите.
Иако Франкфурт е финансиски центар на Германија – најголемата економија во ЕУ, градот е малку истакнат. Населението е под 1 милион лица, прошетката од едниот крај на градот до другиот по брегот на реката Мајна трае околу час, а луѓето кои сакаат побогат културен живот, мора да патуваат до Келн или Берлин.
Сепак, Франкфурт е дом на некои од најголемите имиња во финансискиот сектор. Династијата Ротшилд создава банкарска империја таму, четирите најголеми банки на Германија – „Deutsche Bank“, „Commerzbank“, „DZ“ и „KfW“, имаат седиште во градот, кој е и дом на германската берза, Европската централна банка (ЕЦБ) и централната банка на Германија.
Откако Велика Британија минатата година одлучи да ја напушти ЕУ, водечките кредитори од Јапонија, САД и други земји најавија планови за пренасочување на голем број вработени од Лондон кон градот. „JPMorgan“, на пример, е една од првите банки кои официјално објавуваат дека ќе ангажираат 200 лица дополнителен персонал.
Градскиот хоризонт е уникатен за Германија со толку многу облакодери за канцеларии и домови. Цените на трансакциите се зголемуваат, но тоа не ги спречува приливите од инвеститорите. Официјалните имот од околу 40 евра за м2 се со околу 5% повисоки во однос на 2010-та година, но се околу 40 проценти под цената за изнајмување во Париз и со 70 проценти под нивоата во Лондон.
Во градот сеуште постојат слободни канцеларии, иако ненаселените области се намалуваат.
Сепак, станбените својства за популацијата со просечен приход стануваат се повеќе и повеќе недостапни. Ниските каматни стапки и зголемениот апетит кај странските инвеститори ги намалуваат цените од историски пониските нивоа на други водечки европски пазари.
Од последниот квартал на 2009-та година кириите на станови се зголемуваат од 10,50 евра на 15 евра за м2, а поради „Brexit“ се очекува забрзување на растот на цените.
Некои, сепак, се добредојдени промени поради оживувањето што се случува во градот. Други, пак, се загрижени поради овие трендови, затоа што сметаат дека градот не може да си дозволи да стане дом на супербогатите.
Домаќинствата со среден приход сè повеќе им е тешко да најдат достапно домување. Во Франкфурт ќе бидат изградени над 20 нови високи згради, но повеќето од нив имаат луксузни апартмани надвор од досегот на просечната популација.
Во Германија, вообичаено е за професионалци да ги изнајмат своите домови. Некои веќе жалат што не го искористиле моментот за купување на сопствен дом, зашто само за пет години цените на м2 се зголемуваат со 600 евра до 5.150 евра на м2.
