Британија по Брегзит нема да ги намалува даноците и да ги менува прописите за да им наштети на своите конкуренти од ЕУ, изјави британскиот министер за финансии, Филип Хамонд.
– Често слушам дека Британија размислува за вклучување во едно нефер и нечесно натпреварување во врска со прописите за инвестирањето и оданочувањето (на инвеститорите). Но, тоа не е наш план ниту, пак, имаме таква визија. Очекувам Британија да остане земја со социјален, економски и културолошки модел кој им е препознатлив на Европејците, изјави Хамонд за весникот.
Со евентуалното намалување на даноците и со нова регулатива, Британија повеќе би наликувала на Сингапур отколку на која било друга европска или светска економска велесила.
Во текот на кампањата за референдумот за ЕУ во јуни минатата година, а и по победата на опцијата за Брегзит, политичарите од британската десница , па и некои од Конзервативната партија на Тереза Меј кои заговараа напуштање на ЕУ, се закануваа дека Велика Британија би можела да ја „казнува“ Унијата со тоа што ќе го намали корпорацискиот данок на ниво под просекот на ЕУ.
Со еден ваков потег Британија би се претворила во „даночен рај“ за инвеститорите, оштетувајќи ја европската економија, која во тој случај би се соочила со бегство на инвеститорите.
Во едно интервју за германскиот весник „Велт ам Зонтанг“ во јануари годинава, Филип Хамонд и самиот ги предупреди Германија и другите во ЕУ дека ако Британија не обезбеди пристап до заедничкиот пазар на Унијата, ќе се најде под закана од екононска криза, па дека како одговор на тоа би можела „да преземе сè што ѝ стои на располагање“.
„Во една таква ситуација, ние би можеле да го измениме нашиот (британски) економски модел и прописите за конкуренцијата“, рече тогаш Хамонд.
Таквата изјава предизвика остра реакција и во самата Британија, а опозицијата го предупреди министерот за финансии дека сака да предизвика трговска војна со Унијата.
Во сегашното интервју за „Ле Монд“, тој испраќа сосема поинакви пораки до Европејците и помирливо вели дека европските работници „треба да бидат дел од британската економија и да останат да живеат со своите семејства во Британија, како и досега“.
