Во моментот во кој бројни млади луѓе не можат да си купат сопствен дом, пазарот на имот цвета. Алтернативата на т.н. „Генерација под наем“ исто не е толку атрактивна, коментира „Statista“.
Како што се повеќе луѓе се свртуваат кон поголемите градови заради поголеми плати и подобри можности, сопствениците на имот успеваат да ги искористат предностите па често излегуваат надвор од контрола на пазарот на имот.
Наемното време може да биде измерено ако се разгледа учеството на средните приход на домаќинство, кој обично оди за изнајмување за секој месец. Како што покажува графиконот, според податоци на „RENTCafé“, најлошото место за станарите е Мексико Сити, каде 60% од приходите одат во рацете на земјопоседници.
Одејќи на север кон САД, ситуацијата не станува многу подобра. 59% од просечната плата оди за изнајмување на стан во Менхетен, Њујорк, што го прави познатиот кварт второто најлошото место за изнајмување. Оние кои бараат живеалиште во Лос Анџелес и Сан Франциско треба да се подготвени да се разделат односно со 47% и 41% од платата. Според овој показател во САД најдобар голем град би бил Чикаго, каде за изнајмување одат само 38% од приходите.
Според „RENTCafé“ наем кој не им тежи премногу на станарите, е 30% од приходите. Тоа значи дека германската престолнина Берлин може да е добра опција за живот.
Местото каде што е најдобар сооднос помеѓу изнајмување и платата сепак е Куала Лумпур. Секој кој ангажира живеалиште во малезиската престолнина, ќе може да троши 80% од приходите за сè друго, но не и за изнајмување.
