Една од главните причини за глобалната економија стагнира на место? Некои од најбогатите влади во светот се премногу стегнати.
Владите на земјите од „Г7“ ги намалуваат инвестициските трошоци, откако глобалната финансиска криза го зафати светот, коментира „Bloomberg“. Како дел од бруто домашниот производ (БДП) на групата овие трошоци се само 3,3% во првиот квартал на оваа година, што e најниска вредност од 2000-та година и е помалку од 4-те отсто во почетокот на 2009-та година, покажуваат податоците собрани од „Oxford Economics“.
Неподготвеност да трошат за долгорочни инфраструктурни проекти е впечатлива во момент во кој централните банкари и економисти дискутираат идеи од „хеликоптерски пари“ до повисоки инфлациски цели, за да се справат со ризикот од долгорочен застој.
Централните банки во Европа и Јапонија се уште откупуваат обврзници, за да ги надминат дефлационните ризици, надевајќи се дека приватните компании ќе ги користат пониските долгорочни каматни стапки, за да земаат заеми за свои проекти за инвестиции и вработување на нови лица.
„Можат да се претстават силни аргументи во поддршка на посветеност на економиите од Г7 кон заштитните фискални стимуланси, фокусирани на инвестициските трошоци. „Ова може потенцијално да го зајакне слабеењето на растот на продуктивноста, проблем во кој се оптоваруваат многу развиени економии “, вели Орен Клачкин, виш економист во „Oxford Economics во Њујорк“.
Зајакнувањето на државните инвестиции со 1% од бруто домашниот производ за 2 години може да го зголеми производството во економиите од „Г7“ со меѓу 0,6% и 1,4% до крајот на 2017-та година, покажуваат пресметките на „Oxford Economics“. Моќта е координирана иницијатива која може да биде дури и помоќна и во голема мера да се исплати само со зголемување на производството и даночните приходи.
Таквиот чекор може да го тргне и дел од притисокот врз централните банки и дури да ги убеди глобалните извршни директори дека е добар момент исто така да отворат своите паричници.
