Сонот за странство за многумина почнува со едноставна мисла: „Да заработам барем 10.000 евра, па да се вратам дома барем со нешто свое“.
Но, што точно купуваат печалбарите кога првпат ќе ги видат тие пет цифри на сметката?
Анкета спроведена меѓу 120 испитаници од различни делови на Македонија кои работат или работеле во странство, покажува дека првите 10.000 евра не завршуваат на луксуз и задоволства, туку во најголем дел – во сигурност.
„Со првите пари што ги заработив во Германија купив автомобил од втора рака за дома, за татко ми. Тоа беше нешто што долго време го посакувавме“, вели Никола, 28-годишен градежен работник од Пробиштип кој две години работи во Минхен.
Истражувањето покажува дека 43% од испитаниците најпрво вложиле во возило – ново или користено. Од нив, повеќето велат дека тоа не било поради статус, туку поради практичност – „за да имаат со што да се движат кога се дома“.
Вториот најчест избор (околу 31%) биле инвестиции во домот: реновирање, нов мебел или доградба.
Славица Т., медицинска сестра од Штип која работи во Виена, раскажува дека веднаш по првата година работа ги обновила прозорците и ставила изолација на куќата на родителите.
„Го чекав тој момент. Не заради мене, туку за да им направам нешто убаво на мајка ми и татко ми“, вели таа.
Интересен податок од анкетата е дека само 7% од испитаниците ги потрошиле првите 10.000 евра на патувања или личен луксуз.
Повеќето велат дека задоволствата ги оставиле „за понатаму“. Сепак, има и исклучоци.
„Прво што направив беше да одам во Турција на одмор. Ми требаше здив, после сите тие смени во фабрика“, искрено раскажува Јасмин, кој работи во Чешка.
Од друга страна, речиси 20% изјавиле дека дел од тие пари ги дале на заем или ги поделиле со семејството.
„Нема поголемо задоволство од тоа кога можеш да им помогнеш на своите. За мене тоа беше првата вистинска заработка“, додава Александар од Гостивар.
Социолозите велат дека овие навики се карактеристични за првата генерација печалбари.
„Првите пари се секогаш обележани со желба да се врати долг – не нужно финансиски, туку емоционален. Се купува за родителите, се обновува родната куќа, се мисли на семејството,“ вели Љубица Маџовска, социолог.
Б.З.М.
