Во време на високи цени на недвижности и сè поскапа работна рака, сè повеќе граѓани во Македонија го насочуваат вниманието кон модуларните куќи – решение кое нуди брзина, функционалност и значително пониска цена во споредба со класичната градба.
Модуларните куќи, за кои доскоро слушавме само како тренд од Скандинавија или САД, веќе се поставуваат во Велес, Штип, Куманово, па дури и по руралните делови на Пелагонија.
Станува збор за монтажни објекти, направени од готови модули што се склопуваат на самото место. Времето за поставување е неверојатно кратко – во некои случаи доволни се само три до четири дена за комплетно функционален дом.
„Се решивме за модуларна куќа затоа што цената беше двојно пониска од она што го нудеа класичните градежни фирми“, раскажува Горан Ристов, 34-годишен информатичар од Кавадарци.
„Нарачавме куќа од 60 квадрати, со тераса и основна изолација. Ја монтираа за една недела. Две години подоцна, немаме ниту една забелешка.“
Цените се движат од 400 до 700 евра по квадрат, во зависност од материјалите, инсталациите и степенот на изведба. На пример, модуларна куќа од 50 квадрати може да чини околу 25.000 евра – вклучително со основен мебел.
Соред Марко Николов, експерт за недвижнини, токму флексибилноста на овие објекти ги прави атрактивни:
„Можете да започнете со едноставна конструкција и по потреба да доградите нов модул – дневна соба, бања или дури и втор кат“.
Иако долго време се сметаа за „привремени решенија“, новите технологии во термоизолација и конструктивна стабилност придонесуваат модуларните домови да станат трајно живеалиште. За таа цел, некои компании нудат и дополнителни опции – соларни панели, систем за рециклирање вода, подно греење, па дури и паметни системи за управување со температурата.
„Наскоро ќе нудиме и оф-грид решенија, кои се целосно независни од државната инфраструктура. Интересот расте, особено меѓу младите семејства што не можат да си дозволат стан од 100.000 евра во Скопје“, вели Ивана, вработена во новоотворена фирма во Битола која произведува модуларни објекти.
Но не е сè совршено. Една од главните забелешки што ги упатуваат архитектите е дека поголемиот дел од модуларните куќи не се прилагодени на сеизмичките стандарди во земјава. Дополнително, некои општини сè уште не дозволуваат поставување вакви објекти како трајна градба.
И покрај сето тоа, трендот се шири. За дел од населението, ова е прилика конечно да има свој дом, без да влезе во доживотен долг. Можеби токму овие монтажни домови ќе го раздвижат замрзнатиот пазар на недвижности во внатрешноста и ќе понудат нов почеток за оние што сакаат да се вратат на село или да живеат поедноставно.
Со малку волја и соодветна регулатива, модуларните куќи може да станат дел од урбаното планирање во Македонија – а не само алтернатива на невозможната мисија наречена „свој дом“.
Б.З.М.
