Многу иселеници и урбани Македонци кои живеат и работат во странство ја насочуваат својата заработка кон нешто неочекувано – рурални куќи во заборавените села на Македонија.
Од напуштени домови обраснати со трева, тие создаваат автентични вили, ретро одморалишта и работни оази со поглед на планини и ридови. Нов тренд, роден од носталгија, бизнис-интуиција и желба за мир.
Тридесет и четиригодишниот Александар Марков, кој повеќе од една деценија живее во Минхен, неодамна купил стара куќа во скопското село Кучково.
Куќата ја платил само 10.000 евра, но во неа вложил уште 20.000, претворајќи ја во модерно сместување со стара душа.
„Кога ќе дојдев летно време, ме гушеше градот. Сакав простор, воздух и спомени од детството. Сега кога ја реновирав куќата, не само што имам каде да се одморам, туку веќе имам и резервации од странски туристи што бараат автентично искуство“, вели Александар.
Овој бран на вложување во рурални имоти не е случаен. Со поскапувањето на недвижностите во урбаните зони и нереалните цени на становите, многумина решаваат да инвестираат во нешто што не само што е поевтино, туку и поромантично и одржливо.
Според проценките на агенциите за недвижности, интересот за рурални имоти пораснал за околу 40 отсто во последните две години. Се купуваат куќи во Кичевско, Кратовско, Демир Хисар и Преспа, особено ако имаат старински елементи или се во близина на езеро или река.
Марија Секуловска, агент за недвижности, вели дека клиентите најчесто бараат „недопрена убавина“.
„Тие не сакаат модерни плочки и алуминиумски врати. Бараат дрвени тавани, камени ѕидови, чардаци. Модерното го имаат дома, сега сакаат нешто со душа“, објаснува Марија.
Покрај емоционалниот фактор, некои го гледаат ова како чиста деловна зделка. Со малку вложување и добар маркетинг, една стара куќа може да се издава преку Airbnb, Booking или како retreat за дигитални номади.
„Изнајмувам три куќи на три различни локации. Кога ќе се собере, заработувам колку плата во Германија, но сум дома и немам никакви нервози со шефови“, ни раскажува Дарко Младеновски, кој се врати од Шведска и започна мал агро-туристички бизнис.
Во време кога урбаното станува напорно, а туѓата земја сè помалку „ветена“, селската тишина станува злато.
И додека некои сè уште ја бараат среќата под неонските светла на градовите, сè повеќе печалбари инвестираат таму каде што мириса на босилек, се вари турско кафе и се слушаат само ѕвончињата на овците.
Б.З.М.
