Микропластиката што се користи во пакувањето на храната за прв пат е откриена и во човечкото срце.
Имено, малите пластични честички од пакувањата за еднократна употреба како шишиња, кутии за овошје и зеленчук се ослободуваат во воздухот, водата и храната насекаде околу нас. Тимот од болницата во Пекинг Анжен собра примероци од срцево ткиво од 15 пациенти кои имале операција на срцето, и пред и по процедурата и дошле до алармантни податоци.
Микропластика е пронајдена во сите примероци на крв и срцево ткиво, а експертите се убедени дека пациентите или ги вдишувале или ги голтале. Во крвта, пластиката може да се залепи за надворешната мембрана на црвените крвни зрнца, што може да влијае на нивната способност да носат кислород.
Тоа е исто така поврзано со развој на малигни и срцеви заболувања, деменција и може да предизвика проблеми со плодноста. Клетките не можат да ги уништат пластичните честички во телото, што исто така го зголемува ризикот од воспаление. Колку пластика влегува во телото, податоците од една неодамнешна студија покажуваат дека просечниот човек секоја недела вдишува доволно пластика колку за една кредитна картичка.
По операциите на срцето во болница во Пекинг, примероците од крвта на пациентите содржеле помало количество, но повеќе видови пластика, што укажува дека во текот на процедурата во телото била внесена одредена микропластика. Девет видови пластика се пронајдени во пет типа на срцево ткиво.
Десетици до илјадници поединечни парчиња микропластика беа откриени со ласерско и инфрацрвено снимање, а количината варира од пациент до пациент. Микроскопски честички од полиметакрилат, пластика што се користи како алтернатива отпорна на удари на стаклото, беа пронајдени во три различни делови на срцето, што не може да се припише на случајно изложување за време на операцијата.
Други откриени пластични честички вклучуваат полиетилен терефталат (PET), кој се користи во производството на садови за облека и храна, но исто така и поливинил хлорид (PVC) широко користен во прозорските рамки, одводните цевки, боите и другите предмети што се користат секој ден.
Научниците заклучија дека откривањето на микропластика in vivo е алармантно и дека ќе бидат потребни повеќе студии за да се утврди како таа влегува во ткивото на срцето и кои се нејзините ефекти врз долгорочната прогноза по кардиохирургија.
Тие додаваат дека нивното истражување објавено во списанието Environmental Science & Technology покажува дека инвазивните медицински процедури како операција на срцето се исто така еден од патиштата преку кои пластиката влегува во телото, што досега беше запоставено. Уште порано, микропластиката била забележана во белите дробови, мозокот и вените на починатиот.
