Технолошките промени во производството на соларни панели ја зголемуваат побарувачката за сребро, феномен што го продлабочува недостигот во понудата на благородниот метал, додека на хоризонтот има ограничена можност да се обезбеди дополнително ископување, пишува „Bloomberg“.
Среброто, во форма на паста, се користи за проводен слој на предната и задната страна на силиконските соларни ќелии. Но, секторот веќе почнува да произведува поефикасни варијанти на ќелии кои користат многу повеќе метал, а тоа ќе придонесе за зголемување на веќе растечката потрошувачка.
Сончевата енергија сè уште претставува релативно мал дел од вкупната побарувачка за сребро, но таа расте. Според извештајот на Институтот за среброто (The Silver Institute), таа ќе сочинува 14% од потрошувачката оваа година, за разлика од околу 5% во 2014-та година. Голем дел од тој раст доаѓа од Кина, која се очекува да инсталира повеќе соларни панели во оваа година, отколку САД.
Сончевата енергија е „одличен пример за тоа колку е нееластична побарувачката за сребро. Соларната индустрија еволуираше за да стане многу поефикасна во користењето помали количини сребро, но тоа веќе се менува“, вели Грегор Грегерсен, основач на дилерот „Silver Bullion“ од Сингапур.
Според „BloombergNEF“, стандардната пасивирана емитер и ќелија за заден контакт најверојатно ќе бидат надминати во следните две до три години од пасивираните контакти со тунел оксид и хетероврзувачките структури. Додека во првиот случај на клетките им требаат околу 10 милиграми сребро по вати, на клетките на тунел оксид им требаат 13 милиграми, а на хетероврзувачките клетки 22 милиграми.
Во исто време, понудата почнува да изгледа ограничена. Минатата година беше рамна, иако побарувачката се зголеми за речиси една петтина, покажаа податоците на Институтот за сребро. Годинава се предвидува раст на производството за 2%, додека индустриската потрошувачка се очекува да порасне за 4%.
Проблемот за купувачите на сребро е што воопшто не е лесно да се зголеми понудата, со оглед на тоа колку малку рудници има пред се за производство на сребро. Околу 80% од понудата на металот доаѓа од проекти за ископување олово, цинк, бакар и злато, каде што среброто е нуспроизвод.
И во средина каде што рударските компании повеќе не се подготвени да се посветат на големи нови проекти, помалите маржи на среброто во споредба со другите благородни и индустриски метали значат дека позитивните ценовни сигнали не се доволни за да се зголеми производството. Дури и со ново одобрени проекти, производството може да не започне најрано за една деценија.
Како резултат на тоа, соларниот сектор би можел да исцрпи 85-98% од светските резерви на сребро до 2050-та година, според студијата на Универзитетот во Нов Јужен Велс. Количината на сребро што се користи за производство на една клетка ќе се зголеми и може да потрае околу пет до 10 години за да се врати на сегашното ниво, проценува Брет Халам, еден од авторите на студијата.
Сепак, кинеските соларни компании активно ја истражуваат можноста за користење поевтини алтернативи, како што е галванизиран бакар, иако досега резултатите беа мешани. Технологиите кои користат поевтини метали се веќе доволно напредни за да бидат ставени во масовно производство набргу по порастот на цените на среброто, рече Жонг Баошенг, претседател на најголемиот светски производител на соларни панели „Longi Green Energy Technology Co“.
Среброто моментално се тргува по цена од околу 22,70 долари за троја унца. Цената падна за околу 5% во оваа година, но останува далеку над нивото на кое беше пред скокот во 2020-та година, бидејќи пандемијата ја зголеми побарувачката.
„Замената на среброто ќе генерира поголем интерес кога е околу 30 долари за унца, а не 22-23 долари“, рече Филип Клапвијк, управен директор на консултантската компанија „Precious Metals Insights Ltd“ со седиште во Хонг Конг и еден од авторите на извештајот на Институтот за сребро.
„Нема да има „сценарио за судниот ден“ каде што ќе останеме без сребро, но „пазарот ќе се ребалансира по повисока цена““, смета тој.
