Европските банки се повеќе се свртуваат кон индивидуални зделки со инвеститори, како што се хеџ-фондовите за да намалат дел од ризикот за портфолијата за заеми од повеќе милијарди долари и да ја подобрат нивната финансиска стабилност, објави „Reuters“, цитирајќи неколку извори од индустријата.
Финансиските институции под надзор на Европската централна банка (ЕЦБ), најголемата во еврозоната, извршиле рекорден број вакви трансакции, во вкупна вредност од 174 милијарди евра, минатата година, покажуваат податоците на регулаторот. Овие зделки за „трансфер на значителен ризик“ не се ништо ново, но бидејќи тие се обично билатерални и приватни, нивните детали не се јавни и нивните услови се чуваат строго доверливи.
Адвокатската фирма „Clifford Chance“ објасни за новинската агенција дека со префрлање на дел од ризикот на нивните заеми, банките можат значително да го намалат износот на капиталот што треба да го издвојат за покривање на потенцијалните загуби.
За разлика од традиционалните хартии од вредност, каде што средствата на финансиската институција се пренесуваат на посебен ентитет кој потоа продава хартии од вредност на инвеститорите, зделките од овој тип често се „синтетички“ и имитираат продажба.
Една банка обично може да пренесе ризици од загуби еднакви на околу 7-12% од нејзиното кредитно портфолио, велат аналитичарите. Апелот до инвеститорот е помалку нестабилни приноси од многуте јавно тргувани средства со фиксен приход и, во зависност од квалитетот на кредитниот фонд, подобра заштита за банката.
„Заинтересираноста на инвеститорите е зголемена“, рече Џејсон Марлоу, управен директор во тимот за управување со корпоративното кредитно портфолио на „Barclays“.
„Банките, кои во минатото ја користеа алатката „трансфер на значителен ризик“ еднаш на секои три години, сега можат да ја применуваат еднаш или дури неколку пати годишно за да ги ослободат кредитните линии што ќе се користат за понатамошно кредитирање под услови на поограничени капитални опции“.
Во ваквите „синтетички“ трансакции, банката го пренесува ризикот преку кредитни деривати или гаранции, но продолжува да ги држи основните изложености. За да се минимизира ризикот со кој би се соочила банката доколку инвеститорот не може да го исполни својот дел од зделката, се обезбедува готовински колатерал за покривање на потенцијалните загуби чиј ризик е префрлен, што според пазарните извори е од клучот за банката да добие капитал за олеснување од ЕЦБ, дополнително објаснето во нивната анализа на „Reuters“.
ЕЦБ, која директно ги надгледува најважните банки во еврозоната, изјави за новинската агенција дека во 2022-ра година најголемиот дел од трансакциите вклучувале заеми кои сè уште биле во процес на извршување. Ова е значителна промена во однос на 2021-ва година, кога нефункционалните кредити сочинуваа повеќе од 1/3 од овој вид зделки.
Првиот квартал од оваа година „беше особено зафатен“, вели Оливие Рено, управен директор во „Pemberton Asset Management“.
Неговата компанија е во разговори со заемодавачите за „повеќе од 50“ планови за „пренесување значителен ризик“ и очекува нагорниот тренд на бројот на такви случаи да се интензивира во 2023-та година, „бидејќи банките имаат сè помалку можности за зајакнување на стапките на капиталот“.
